8. และพระยาห์เวห์ทรงเรียกซามูเอลครั้งที่สาม ซามูเอลก็ลุกขึ้นไปหาเอลี กล่าวว่า “ข้าพเจ้าอยู่นี่ ท่านเรียกข้าพเจ้า” แล้วเอลีจึงเข้าใจว่า พระยาห์เวห์ทรงเรียกเด็กนั้น
9. เพราะฉะนั้นเอลีจึงพูดกับซามูเอลว่า “จงไปนอนเสีย และถ้าพระองค์ทรงเรียกเจ้า ให้เจ้าทูลว่า ‘พระยาห์เวห์เจ้าข้า ขอตรัสเถิด เพราะผู้รับใช้ของพระองค์คอยฟังอยู่’ ” ซามูเอลจึงกลับไปนอนในที่ของเขา
10. และพระยาห์เวห์เสด็จมาทรงยืนอยู่ ทรงเรียกอย่างครั้งก่อนๆ ว่า “ซามูเอล ซามูเอลเอ๋ย” และซามูเอลทูลตอบว่า “ขอตรัสเถิด เพราะผู้รับใช้ของพระองค์คอยฟังอยู่”
11. แล้วพระยาห์เวห์ตรัสกับซามูเอลว่า “ดูเถิด เราจะทำสิ่งหนึ่งในอิสราเอล หูของทุกคนที่ได้ยินจะอื้อไป
12. ในวันนั้นเราจะทำทุกสิ่งที่เรากล่าวไว้เกี่ยวกับพงศ์พันธุ์ของเอลีให้สำเร็จ ตั้งแต่ต้นจนถึงที่สุด
13. ดังนั้นเราจึงประกาศแก่เขาว่า เราเองจะลงโทษพงศ์พันธุ์ของเขาเป็นนิตย์ เพราะความบาปชั่วซึ่งเขารู้แล้ว เพราะบุตรทั้งสองของเขานำคำสาปแช่งมาสู่ตน และเขาก็ไม่ได้ห้ามปราม
14. เพราะฉะนั้นเราจึงปฏิญาณต่อพงศ์พันธุ์ของเอลีว่า ความบาปชั่วของพงศ์พันธุ์เอลีนั้นจะลบล้างเสียด้วยเครื่องสัตวบูชาและของถวายไม่ได้ตลอดไป”
15. ซามูเอลนอนอยู่จนรุ่งเช้า เขาเปิดประตูพระนิเวศของพระยาห์เวห์ และซามูเอลก็กลัวไม่กล้าบอกนิมิตนั้นแก่เอลี
16. เอลีก็เรียกซามูเอลมากล่าวว่า “ซามูเอลลูกเอ๋ย” และซามูเอลตอบว่า “ข้าพเจ้าอยู่นี่”
17. และเอลีถามว่า “เรื่องอะไรนะที่พระองค์ทรงบอกเจ้า? ขออย่าปิดบังไว้จากเราเลย ถ้าเจ้าปิดบังสิ่งใดไว้จากเราในเรื่องทั้งสิ้นที่พระองค์ทรงบอกแก่เจ้าก็ขอพระเจ้าทรงลงโทษเจ้า และทรงเพิ่มโทษมากขึ้น”
18. ดังนั้นซามูเอลจึงเล่าเรื่องทุกอย่างแก่เอลี ไม่ได้ปิดบังอะไรไว้จากท่าน และเอลีว่า “พระองค์คือพระยาห์เวห์ ขอทรงทำสิ่งที่ทรงเห็นว่าดีเถิด”
19. และซามูเอลก็เติบโตขึ้น และพระยาห์เวห์สถิตกับท่านไม่ให้วาจาทั้งหมดของท่านตกไปเปล่า
20. และชนอิสราเอลทั้งปวง ตั้งแต่ดานถึงเบเออร์เชบาก็ทราบว่า ซามูเอลได้รับการแต่งตั้งให้เป็นผู้เผยพระวจนะของพระยาห์เวห์