30. เพราะฉะนั้นพระยาห์เวห์พระเจ้าของอิสราเอลจึงตรัสว่า ‘เราได้พูดจริงๆ ว่าพงศ์พันธุ์ของเจ้าและพงศ์พันธุ์บิดาของเจ้าจะดำเนินต่อหน้าเราเป็นนิตย์’ แต่บัดนี้พระเจ้าทรงประกาศว่า ‘ขอให้การนั้นห่างไกลจากเรา เพราะว่าบรรดาผู้ที่ให้เกียรติแก่เรา เราจะให้เกียรติ และบรรดาผู้ที่ดูหมิ่นเรา พวกเขาจะเป็นผู้ต่ำต้อย
31. ดูเถิด วาระนั้นจะมาถึง เมื่อเราจะตัดแขนของเจ้าและตัดแขนของพงศ์พันธุ์บิดาของเจ้า เพื่อจะไม่มีคนชราในพงศ์พันธุ์ของเจ้า
32. เจ้าจะเห็นความทุกข์ร้อนในที่ประทับของเรา และแม้เราจะทำสิ่งที่ดีทั้งปวงแก่อิสราเอล แต่จะไม่มีคนชราในพงศ์พันธุ์ของเจ้าตลอดไป
33. ชายคนไหนของเจ้าซึ่งเราไม่ได้ตัดเสียจากแท่นบูชาของเรานั้น เราจะไว้ชีวิตเพื่อให้ตาของเจ้าเต็มด้วยการร้องไห้ และให้จิตใจของเจ้าโศกเศร้าและผลทั้งปวงที่เพิ่มพูนในพงศ์พันธุ์ของเจ้าจะตายเสียเมื่อวัยฉกรรจ์
34. และสิ่งนี้จะเป็นหมายสำคัญแก่เจ้า ซึ่งจะบังเกิดแก่บุตรทั้งสองของเจ้า คือโฮฟนีและฟีเนหัส ทั้งสองจะสิ้นชีวิตในวันเดียวกัน
35. และเราจะตั้งปุโรหิตผู้ซื่อสัตย์ของเราขึ้นมา ผู้จะทำตามสิ่งที่มีอยู่ในจิตในใจของเรา และเราจะสร้างพงศ์พันธุ์ที่มั่นคงให้เขา และเขาจะดำเนินอยู่ต่อหน้าผู้ที่เราเจิมไว้ตลอดไป
36. และทุกคนที่ยังเหลืออยู่ในพงศ์พันธุ์ของเจ้าจะมาก้มลงไหว้เขา ขอเงินเหรียญหนึ่งและขนมปังก้อนหนึ่ง และจะกล่าวว่า “ขอท่านกรุณาตั้งข้าพเจ้าไว้ในตำแหน่งปุโรหิตสักครั้งเถิด เพื่อข้าพเจ้าจะได้รับประทานเศษขนมปังบ้าง” ’ ”