8. เมื่อซาอูลรวมพลอยู่ที่เบเซก นับพงศ์พันธุ์อิสราเอลได้ 300,000 คน และชายเผ่ายูดาห์ได้ 30,000 คน
9. พวกเขาจึงพูดกับพวกผู้สื่อสารที่มานั้นว่า “จงบอกแก่ชาวยาเบชกิเลอาดว่า ‘พรุ่งนี้เวลาแดดร้อนพวกท่านจะได้รับการช่วยกู้’ ” เมื่อพวกผู้สื่อสารกลับมาบอกพวกยาเบช พวกเขาก็ยินดี
10. ดังนั้นชาวยาเบชจึงพูดว่า “พรุ่งนี้เราจะมอบตัวของเราไว้ให้แก่ท่าน ท่านจงทำแก่เราตามที่ท่านเห็นควร”
11. พอวันรุ่งขึ้นซาอูลก็จัดประชาชนออกเป็นสามหมู่ยกเข้ามากลางค่ายตอนเช้ามืดและฆ่าฟันคนอัมโมนเสียจนเวลาแดดจัด ผู้ที่รอดชีวิตไปได้ก็กระจัดกระจายไปรวมกันไม่ได้สักคู่เดียวเลย
12. แล้วประชาชนจึงพูดกับซามูเอลว่า “ใครที่พูดว่า ‘ซาอูลจะปกครองเหนือพวกเราหรือ?’ นั้น จงนำคนเหล่านั้นออกมา พวกเราจะได้ฆ่าพวกเขาเสีย”
13. แต่ซาอูลกล่าวว่า “ในวันนี้อย่าให้ผู้ใดถูกประหารชีวิตเลย เพราะว่าวันนี้เป็นวันที่พระยาห์เวห์ประทานการช่วยกู้ในอิสราเอล”
14. แล้วซามูเอลจึงกล่าวแก่ประชาชนว่า “มาเถิด ให้เราไปยังกิลกาลและรื้อฟื้นเรื่องราชอาณาจักรที่นั่นอีก”
15. ประชาชนทั้งปวงจึงไปยังกิลกาล และที่นั่นพวกเขาก็ตั้งซาอูลเป็นกษัตริย์เฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ที่กิลกาล แล้วพวกเขาถวายสัตว์เป็นเครื่องศานติบูชาเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ ซาอูลกับประชาชนอิสราเอลทั้งปวงก็ชื่นชมยินดีอย่างยิ่งที่นั่น