12. เราจะให้เถาองุ่นและต้นมะเดื่อของนางร้างเปล่าที่นางคุยว่า‘นี่แหละเป็นสินจ้างของฉันซึ่งคนรักของฉันให้ฉัน’เราจะทำให้กลายเป็นป่าและสัตว์ป่าทุ่งจะกินเสีย
13. เราจะทำโทษนางเนื่องในวันเทศกาลเลี้ยงพระบาอัลเมื่อนางเผาเครื่องหอมบูชาพระนั้นแล้วก็แต่งกายของนางด้วยแหวนและทองรูปพรรณและติดตามบรรดาคนรักของนางไปและลืมเราเสีย พระเจ้าตรัสดังนี้แหละ
14. “ดูเถิด เหตุนี้เราจะเกลี้ยกล่อมนางพานางเข้าไปในถิ่นทุรกันดารและปลอบใจนาง
15. เราจะให้นางมีสวนองุ่นที่นั่นกระทำให้หุบเขาอาโคร์ เป็นประตูแห่งความหวังแล้วนางจะตอบอย่างสมัยเมื่อนางยังสาวอยู่ดังในสมัยเมื่อนางออกมาจากแผ่นดินอียิปต์”
16. “พระเจ้าตรัสว่า ในวันนั้นเจ้าจะเรียกเราว่า ‘สามีของฉัน’ เจ้าจะไม่เรียกเราว่า ‘พระบาอัลของฉัน’ อีกต่อไป
17. เพราะว่าเราจะเอาชื่อพวกพระบาอัลออกเสีย จากปากของนาง นางจะไม่เรียกชื่อนี้อีกต่อไป
18. ในครั้งนั้นเพื่อเขา เราจะกระทำพันธสัญญากับบรรดา สัตว์ป่าทุ่ง บรรดานกในอากาศ และบรรดาสัตว์เลื้อยคลานบนแผ่นดิน เราจะทำลายคันธนู ดาบและสงครามเสียจากแผ่นดิน และเราจะกระทำให้เขานอนลงอย่างปลอดภัย
19. เราจะหมั้นเจ้าไว้สำหรับเราเป็นนิตย์ เออ เราจะหมั้นเจ้าไว้ด้วยความชอบธรรม ความยุติธรรม ความรักมั่นคงและความกรุณา
20. เราจะหมั้นเจ้าไว้สำหรับเราด้วยความสัตย์ซื่อ และเจ้าจะรู้จักพระเจ้า
21. พระเจ้าตรัสว่า “ในวันนั้นเราจะตอบฟ้าสวรรค์และฟ้าสวรรค์จะตอบพิภพ
22. และพิภพจะตอบข้าว เหล้าองุ่นและน้ำมันสิ่งเหล่านี้จะตอบยิสเรเอล
23. เราจะหว่านเขาไว้ในแผ่นดินสำหรับเราเราจะเมตตาโลรุหะมาห์6และเราจะพูดกับโลอัมมี7 ว่า‘เจ้าเป็นประชากรของเรา’และเขาจะกล่าวว่า ‘พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าของข้าพระองค์’ ”