โย‌ชู‌วา 17:4-8 ฉบับ1971 (TH1971)

4. เขา​เข้า​มา​หา​เอ‌เล‌อา‌ซาร์ ปุโร‌หิต​และ​โย‌ชู‌วา​บุตร​นูน​และ​บรร‌ดา​ประ‌มุข​แล้ว​กล่าว​ว่า “พระ‍เจ้า​ได้​ทรง‍บัญ‌ชา​โม‌เสส​ไว้​ว่า ให้​ข้าพ‌เจ้า​ทั้ง‍หลาย​รับ​ส่วน​มร‌ดก​ใน หมู่​ญาติ​พี่‍น้อง​ของ​ข้าพ‌เจ้า​ทั้ง‍หลาย​ได้” ดัง‍นั้น​ท่าน​จึง​ให้​มร‌ดก​แก่​คน​เหล่า‍นี้​ใน​หมู่​พี่‍น้อง ของ​บิดา​ของ​เขา​ตาม​พระ‍บัญ‌ญัติ​แห่ง​พระ‍เจ้า

5. ดัง‍นี้​แหละ​ส่วน​ที่​ตก​แก่​คน​มนัส‌เสห์​จึง​มี​สิบ​ส่วน นอก‍เหนือ​ดินแดน​กิ‌เล‌อาด และ​บา‌ชาน​ซึ่ง​อยู่​ฟาก​ตะวัน‍ออก​ของ​แม่‍น้ำ​จอร์‌แดน

6. เพราะ​ว่า​บุตรี​ของ​มนัส‌เสห์​ก็​ได้​รับ​มร‌ดก​พร้อม​กับ บุตร‍ชาย​ของ​ท่าน​ด้วย แผ่น‍ดิน​กิ‌เล‌อาด​นั้น​ได้​ตก​เป็น​ส่วน​ของ​บุตร‍หลาน มนัส‌เสห์​ที่​เหลือ​อยู่

7. เขต‍แดน​ของ​มนัส‌เสห์​ตั้ง‍ต้น​จาก​อา‌เชอร์​จน​ถึง​มิค‌เม‌ธัท ซึ่ง​อยู่​ทาง​ทิศ​ตะวัน‍ออก​ของ​เมือง​เช‌เคม​แล้ว​พรมแดน​ก็​ยื่น ไป​ทาง​ทิศ​ใต้ ถึง​ที่​ของ​ชาว‍เมือง​เอน‌ทัป‌ปู‌วาห์

8. แผ่น‍ดิน​เมือง​ทัป‌ปู‌วาห์​เป็น​ของ​มนัส‌เสห์ แต่​ตัว‍เมือง​ทัป‌ปู‌วาห์​ซึ่ง​อยู่​ที่​พรมแดน ของ​มนัส‌เสห์​นั้น​เป็น​ของ​พงศ์‍พันธุ์​เอฟ‌รา‌อิม

โย‌ชู‌วา 17