20. ข้าแต่พระองค์ผู้เฝ้ามนุษย์ ถ้าข้าพระองค์ทำบาป ข้าพระองค์ทำอะไรแก่พระองค์เล่าทำไมพระองค์จึงทรงทำให้ข้าพระองค์เป็น เป้าหมายของพระองค์ทำไมข้าพระองค์จึงเป็นภาระของพระองค์
21. ทำไมพระองค์ไม่ทรงประทานอภัยแก่การทรยศของข้าพระองค์และนำเอาบาปของข้าพระองค์ไปเสียเพราะบัดนี้ข้าพระองค์จะนอนลงในผงคลีดินพระองค์จะทรงเสาะหาข้าพระองค์แต่ข้าพระองค์จะไม่อยู่แล้ว”