โยบ 41:12-29 ฉบับ1971 (TH1971)

12. “เรา​จะ​ไม่​งด​พูด​ถึง​แข้ง​ขา​ของ​มันหรือ​กำ‌ลัง​อัน​แข็ง​กล้า​ของ​มัน หรือ​โครง‍ร่าง​อัน​ดี​ของ​มัน

13. ใคร​จะ​ถลก​เสื้อ​ชั้น‍นอก​ของ​มัน​ออก​ได้ใคร​จะ​แทง​เข้า​ไป​ใน​เสื้อ‍เกราะ​สอง​ชั้น​ของ​มัน​ได้

14. ใคร​จะ​เปิด​ประ‌ตู​หน้า​ของ​มัน​ได้ฟัน​ของ​มัน​นั้น​น่า​สยด‍สยอง​โดย​รอบ

15. ที่​หลัง​ของ​มัน​ทำ​ด้วย​โล่​เป็น​แถวๆแนบ​ตัว​มัน​สนิท​เหมือน​อย่าง​ตรา‍ผนึก

16. มัน​อยู่​ชิด​กัน​มากไม่‍มี​ลม​ผ่าน​เข้า​ไป​ได้

17. เกล็ด​เหล่า‍นั้น​ต่อ​ซึ่ง​กัน​และ​กันมัน​เกาะ​ติด​หมด และ​แยก​จาก​กัน​ไม่‍ได้

18. การ​จาม​ของ​มัน​ปล่อย​แสง‍สว่าง​ออก​มาตา​ของ​มัน​เหมือน​อย่าง​แสง‍อรุณ​รุ่ง‍เช้า

19. คบ‍เพลิง​ออก​มา​จาก​ปาก​ของ​มันประ‌กาย‍ไฟ​กระ‌โดด​ออก​มา

20. ควัน​ออก​มา​ทาง​รู​จมูก​ของ​มันอย่าง​กับ​มา​จาก​หม้อ​ที่​เดือด และ​อ้อ‍เล็ก​ที่​ไหม้

21. ลม‍หาย‍ใจ​ของ​มัน​จุด​ถ่าน​ลุกเปลว‍เพลิง​ออก​มา​จาก​ปาก​ของ​มัน

22. กำ‌ลัง​อยู่​ใน​ลำ‍คอ​ของ​มันและ​ความ​สยด‍สยอง​เต้น​อยู่​ข้าง‍หน้า​มัน

23. หลืบ‍เนื้อ​ของ​มัน​เกาะ​ติด​กันหล่อ​ติด​กัน​แน่น ทำ​อะไร​มัน​ไม่‍ได้

24. หัว‍ใจ​ของ​มัน​แข็ง​อย่าง​กับ​หินเออ แข็ง​เหมือน​อย่าง​แท่น​หิน‍โม่

25. เมื่อ​มัน​ลอย​ขึ้น​มา ผู้​ทรง​อานุ‌ภาพ​ก็​กลัว​มันพอ​มัน​แว้ง เขา​ทั้ง‍หลาย​ก็​มี​ใจ​ฝ่อ​เสีย​แล้ว

26. ถึง​คน​ใด​เอา​ดาบ​ลอง​แทง​มัน ต่อ‍ต้าน​มัน​ไม่‍ได้ไม่​ว่า​หอก หรือ​แหลน หรือ​หอก‍ซัด

27. มัน​นับ​เหล็ก​ว่า​เป็น​ฟางและ​ทอง‍สัม‌ฤทธิ์​ว่า​เป็น​ไม้​ผุ

28. ลูก‍ธนู​ทำ​ให้​มัน​หนี​ไป​ไม่‍ได้หิน​ลูก‍สลิง​ก็​กลาย​เป็น​ตอ‍ข้าว

29. ไม้‍กระ‌บอง​ก็​นับ​เป็น​ตอ‍ข้าว​ด้วยมัน​หัวเราะ​เยาะ​เสียง​หอก‍ซัด

โยบ 41