โยบ 39:4-9 ฉบับ1971 (TH1971)

4. ลูก‍อ่อน​ของ​มัน​แข็ง‍แรง​ขึ้น มัน​เติบ‍ใหญ่​ใน​กลาง‍แจ้งมัน​ออก​ไป แล้ว​ไม่​กลับ​มา​หา​อีก

5. “ใคร​ปล่อย​ให้​ลา‍ป่า​วิ่ง​กระ‌เจิง​ไปใคร​แก้​เชือก​ผูก​ลา‍เปลี่ยว

6. ซึ่ง​เรา​ได้​ให้​ถิ่น​แห้ง‍แล้ง​เป็น​บ้าน​ของ​มันและ​ให้​ดิน​เค็ม​เป็น​ที่​อา‌ศัย​ของ​มัน

7. มัน​เย้ย​เสียง​อึก‌ทึก​ของ​เมืองมัน​ไม่‍ได้​ยิน​เสียง​ของ​ผู้​ขับขี่​ตะ‌โกน​บอก

8. มัน​ตระ‌เวน​ภูเขา​อัน​เป็น​ลาน​หญ้า​ของ​มันและ​มัน​แสวง​หญ้า‍เขียว​ทุก​อย่าง

9. “วัว‍กระ‌ทิง​ยอม​รับ‍ใช้​เจ้า​หรือมัน​จะ​นอน​ค้าง‍คืน​อยู่​ที่​ราง‍หญ้า​ของ​เจ้า​หรือ

โยบ 39