10. ในพวกเรามีคนผมหงอกและคนสูงอายุแก่ยิ่งกว่าบิดาของท่าน
11. ท่านเห็นคำเล้าโลมของพระเจ้าเป็นของเล็กน้อยไปหรือคือถ้อยคำที่พูดกับท่านอย่างสุภาพนั้น
12. เหตุไฉนท่านจึงปล่อยตัวไปตามใจทำไมตาของท่านจึงลุกเป็นไฟ
13. คือที่ท่านหันจิตใจของท่านต่อสู้พระเจ้าและให้ถ้อยคำอย่างนี้ออกจากปากของท่าน
14. มนุษย์เป็นอะไรเล่า เขาจึงจะสะอาดได้หรือเขาผู้เกิดมาโดยผู้หญิงเป็นอะไร เขาจึงชอบธรรมได้
15. ดูเถิด พระเจ้ามิได้ทรงวางใจในเทพเจ้าของพระองค์เออ ในสายพระเนตรของพระองค์ ฟ้าสวรรค์ก็ไม่สะอาด
16. ผู้ที่น่าเกลียดน่าชังและเสื่อมทรามผู้ดื่มความผิดบาปเหมือนดื่มน้ำจะสะอาดน้อยยิ่งกว่านั้นเท่าใด
17. “ฟังข้าซิ ข้าจะแสดงแก่ท่านสิ่งใดที่ข้าได้เห็น ข้าจะกล่าว
18. (สิ่งที่คนมีปัญญาได้บอกกันมาตั้งแต่บรรพบุรุษของเขาและมิได้ปิดบังไว้
19. ผู้ที่ได้รับพระราชทานแผ่นดินแต่พวกเดียวและไม่มีคนต่างด้าวผ่านไปท่ามกลางเขาทั้งหลาย)
20. คนอธรรมทนทุกข์ทรมานตลอดอายุของเขาตลอดปีทั้งปวงที่ได้กำหนดไว้สำหรับผู้บีบบังคับ
21. เสียงที่น่าคร้ามกลัวอยู่ในหูของเขาผู้ทำลายจะมาเหนือเขาในยามมั่งคั่ง
22. เขาไม่เชื่อว่าเขาจะกลับออกมาจากความมืดเขาจะต้องตายด้วยดาบ
23. เขาพเนจรไปเพื่อหาอาหาร กล่าวว่า ‘อยู่ที่ไหนนะ’เขาทราบอยู่ว่า วันแห่งความมืดอยู่แค่เอื้อม
24. ความทุกข์ใจและความแสนระทมทำให้เขาคร้ามกลัวมันชนะเขาเหมือนอย่างพระราชาเตรียมพร้อมแล้วสำหรับการศึก