โยบ 14:7-12 ฉบับ1971 (TH1971)

7. “เพราะ​สำ‌หรับ​ต้น‍ไม้​ก็​มี​ความ​หวังถ้า​มัน​ถูก​ตัด​ลง มัน​ก็​แตก​หน่อ​อีกและ​หน่อ​อ่อน​ของ​มัน​จะ​ไม่​หยุด‍ยั้ง

8. ถึง​ราก​ของ​มัน​จะ​แก่​อยู่​ใน​ดินและ​ตอ​ของ​มัน​จะ​ตาย​อยู่​ใน​ผง‍คลี‍ดิน

9. แต่​พอ​ได้​กลิ่น​ไอ​ของ​น้ำ มัน​จะ​งอกและ​แตก​กิ่ง​ออก​เหมือน​ต้น‍ไม้​อ่อน

10. แต่​มนุษย์​ตาย และ​ล้ม​พัง‌พาบเออ มนุษย์​สิ้น​ลม‍หาย‍ใจ​และ​เขา​อยู่​ที่‍ไหน​เล่า

11. น้ำ​ขาด​จาก​ทะเล‍สาบ​ไปและ​แม่‍น้ำ​ก็​เหือด​และ​แห้ง​ไป​ฉัน‍ใด

12. ฉัน‍นั้น​แหละ มนุษย์​ก็​นอน​ลง​และ​ไม่​ลุก​ขึ้น​อีกจน​ท้อง‍ฟ้า​ไม่‍มี​อีก เขา​ก็​ไม่​ตื่น​ขึ้นและ​ปลุก​เขา​ก็​ไม่​ได้

โยบ 14