3. และกล่าวว่า ภูเขาทั้งหลายของอิสราเอลเอ๋ย จงฟังพระวจนะของพระเจ้า พระเจ้าตรัสดังนี้แก่ภูเขาทั้งหลายและแก่เนินเขา และห้วยและหุบเขาทั้งหลายว่า ดูเถิด เราจะนำดาบมาเหนือเจ้า และเราจะทำลายปูชนียสถานสูงของเจ้าเสีย
4. แท่นบูชาของเจ้าจะร้างเปล่า และแท่นบูชาเครื่องหอมของเจ้าจะพังทลาย และคนที่ถูกฆ่าบนเจ้านั้น เราจะเหวี่ยงลงต่อหน้ารูปเคารพของเจ้า
5. และเราจะวางศพคนอิสราเอลไว้หน้ารูปเคารพของเขา และเราจะกระจายกระดูกของเจ้ารอบแท่นบูชาของเจ้า
6. เจ้าอาศัยอยู่ที่ไหนๆ เมืองของเจ้าจะร้างและปูชนียสถานสูงของเจ้าจะพังทลาย ดังนั้นแหละแท่นบูชาของเจ้าจะร้างและถูกทำลาย รูปเคารพของเจ้าจะหักและถูกทำลาย แท่นบูชาเครื่องหอมของเจ้าจะถูกตัดลง และการงานของเจ้าจะถูกกวาดทิ้งเสียสิ้น
7. และคนที่ถูกฆ่าจะล้มลงท่ามกลางเจ้า และเจ้าจะทราบว่าเราคือพระเจ้า
8. “แต่เราจะให้เจ้าเหลืออยู่บ้างเป็นบางคน เมื่อเจ้ามีบางคนท่ามกลางประชาชาติที่หนีพ้นดาบไป และเมื่อเจ้ากระจายไปอยู่ในประเทศต่างๆ
9. แล้วคนในพวกเจ้าที่หนีไปได้นั้นจะ ระลึกถึงเราท่ามกลางประชาชาติ ซึ่งเขาถูกกวาดไปเป็นเชลยนั้น เมื่อเราทำลายใจแพศยาซึ่งได้พรากจากเราไปนั้นแล้ว และทำลายตาที่มองดูรูปเคารพอย่างใจแพศยานั้นเสีย และเขาจะเกลียดตัวเองเนื่องด้วยความชั่วซึ่งเขาได้กระทำ และสิ่งลามกทั้งสิ้นของเขาด้วย
10. เขาจะทราบว่าเราคือพระเจ้า เรามิได้พูดพล่อยๆว่า เราจะกระทำการร้ายนี้แก่เขา”
11. พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า “จงตบมือและกระทืบเท้าของเจ้า และกล่าวว่าอนิจจาเอ๋ย เพราะความชั่วลามกแห่งพงศ์พันธุ์อิสราเอลทีเดียวหนอ เหตุว่าเขาทั้งหลายจะล้มลงด้วยดาบ ด้วยความอดอยากและด้วยโรคระบาด