6. “ใกล้ๆกับส่วนที่ตั้งไว้เป็นตำบลบริสุทธิ์นั้น เจ้าจะต้องกำหนดที่ดินผืนหนึ่งกว้างห้าพันศอก ยาวสองหมื่นห้าพันศอกให้เป็นกรรมสิทธิ์ของเมือง ให้เป็นของพงศ์พันธุ์อิสราเอลทั้งหมด
7. “แผ่นดินทั้งสองข้างของตำบลบริสุทธิ์และส่วนของเมืองนั้น ให้ยกเป็นที่ดินของเจ้านายเคียงข้างกับตำบลบริสุทธิ์ และส่วนของเมืองด้านตะวันตกและตะวันออกมีส่วนยาว เท่ากับส่วนที่ยกให้คนเผ่าหนึ่ง ยืดออกไปตามทางตะวันตกและทางตะวันออก ของเขตแดนแผ่นดิน
8. ให้เป็นส่วนของเจ้านายในอิสราเอล และเจ้านายของเราจะไม่บีบคั้นประชากรของเราอีก แต่เจ้านายเหล่านั้นจะยอมให้พงศ์พันธุ์อิสราเอลได้ แผ่นดินตามส่วนเผ่าของตน
9. “พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า โอ บรรดาเจ้านายแห่งอิสราเอลเอ๋ย พอเสียทีเถิด จงทิ้งการทารุณและการบีบคั้นเสียและกระทำความ ยุติธรรมและความชอบธรรม พระเจ้าตรัสว่า จงเลิกการขับไล่ประชากรของเราให้ออกจากที่ดินอัน เป็นกรรมสิทธิ์ของเขาเสีย
10. “เจ้าจงมีตาชั่ง เอฟาห์และบัทที่เที่ยงตรง
11. เอฟาห์และบัทนั้นให้เป็นขนาด เดียวกัน บัทหนึ่งจุหนึ่งในสิบของโฮเมอร์ และเอฟาห์ก็จุหนึ่งในสิบของโฮเมอร์ และเอฟาห์ก็จุหนึ่งในสิบของโฮเมอร์ ให้โฮเมอร์เป็นเครื่องวัดมาตรฐาน
12. เชเขลหนึ่งมียี่สิบเก-ราห์ น้ำหนักห้าเชเขลก็ให้เป็นห้าเชเขล สิบเชเขลก็ให้เป็นสิบเชเขล และมาเนของเจ้าก็ให้มีห้าสิบเชเขล6
13. “ต่อไปนี้เป็นกำหนดของถวายที่เจ้าทั้งหลายจะต้องถวาย คือ ข้าวสาลีโฮเมอร์หนึ่ง ให้ถวายหนึ่งในหกเอฟาห์ ข้าวบารลีโฮเมอร์หนึ่งให้ถวายหนึ่งในหกของเอฟาห์
14. และส่วนกำหนดประจำของน้ำมัน น้ำมันโคระ หนึ่งถวายหนึ่งในสิบของบัท (โคระก็เหมือนโฮเมอร์ จุสิบบัท)