7. และพระองค์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย บัลลังก์ของเราและสถานที่วางเท้าของเราอยู่ที่นี่ เป็นที่ที่เราจะอยู่ท่ามกลางชนชาติอิสราเอลเป็นนิตย์ และพงศ์พันธุ์อิสราเอลจะไม่กระทำให้นามบริสุทธิ์ ของเราเป็นมลทิน โดยตัวของเขาทั้งหลายเองหรือกษัตริย์ของเขาทั้งหลาย ด้วยการเล่นชู้ของเขาทั้งหลายและด้วยศพของ พระเจ้าแผ่นดินของเขาทั้งหลายเมื่อสิ้นพระชนม์
8. โดยการวางธรณีประตูของเขาทั้งหลายไว้ ข้างธรณีประตูของเรา และโดยตั้งเสาประตูของเขาทั้งหลายไว้ข้างเสา ประตูของเรา มีเพียงผนังกั้นไว้ระหว่างเรากับเขาทั้งหลายเท่านั้น เขาได้กระทำนามบริสุทธิ์ของเราให้เป็นมลทิน ด้วยการลามกของเขาซึ่งเขาทั้งหลายได้กระทำ ดังนั้น เราจึงเผาผลาญเขาเสียด้วยความกริ้วของเรา
9. บัดนี้ให้เขาทิ้งการเล่นชู้ทั้งหลายของ เขาและศพของกษัตริย์ทั้งหลายของเขาให้ห่างไกลจากเรา และเราจะอยู่ท่ามกลางเขาทั้งหลายเป็นนิตย์
10. “เจ้า บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย เจ้าจงบรรยายแก่พงศ์พันธุ์อิสราเอลให้ทราบถึง พระวิหารและสัณฐานและแผนผังของพระวิหารนั้น เพื่อว่าเขาจะได้ละอายในเรื่องความบาปชั่วของเขา
11. และถ้าเขาละอายในสิ่งทั้งหลายที่เขากระทำมาแล้ว จงสำแดงภาพแผนผัง ทางออกทางเข้า และลักษณะทั้งสิ้นของพระวิหารนั้น และจงให้เขาทราบถึงกฎเกณฑ์และกฎทั้งสิ้นของพระวิหาร จงเขียนลงไว้ต่อหน้าต่อตาของเขา เพื่อเขาจะได้รักษากฎและกฎเกณฑ์ทั้งสิ้นของพระวิหาร และกระทำตาม
12. ต่อไปนี้เป็นกฎของพระวิหาร คือบริเวณโดยรอบที่อยู่บนยอดภูเขาจะเป็นที่บริสุทธิ์ที่สุด ดูเถิด นี่เป็นกฎของพระวิหาร