1. “เจ้า บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย จงเผยพระวจนะกล่าวโทษโกก และกล่าวว่า พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า ดูเถิด โกกเอ๋ย เราเป็นปฏิปักษ์กับเจ้า ผู้เป็นเจ้าองค์สำคัญแห่งเมเชคและทูบัล
2. เราจะให้เจ้าหันกลับและขับเจ้าให้รุดไป และให้เจ้าขึ้นมาจากส่วนเหนือที่สุด และให้เจ้าเข้าไปต่อสู้ภูเขาทั้งหลายแห่งอิสราเอล
3. แล้วเราจะตีคันธนูให้หลุดจากมือซ้ายของเจ้า และเราจะให้ลูกธนูตกจากมือขวาของเจ้า
4. เจ้าจะล้มลงบนภูเขาแห่งอิสราเอล ทั้งเจ้าและกองทัพทั้งสิ้นของเจ้า และชนชาติทั้งหลายที่อยู่กับเจ้า เราจะมอบเจ้าให้เป็นอาหารแก่เหยี่ยว ทุกชนิดและแก่สัตว์ป่าทุ่ง
5. พระเจ้าตรัสว่า เจ้าจะล้มลงบนพื้นทุ่ง เพราะเราได้ลั่นวาจาแล้ว
6. เราจะส่งเพลิงมาเหนือมาโกก และเหนือผู้ที่อาศัยอยู่อย่างปลอดภัยตามแผ่นดินชายทะเล และเขาทั้งหลายจะทราบว่าเราคือพระเจ้า
7. “และเราจะกระทำให้นามบริสุทธิ์ของเราเป็น ที่รู้จักในท่ามกลางอิสราเอลประชากรของเรา เราจะไม่ยอมให้นามบริสุทธิ์ของเราสาธารณ์อีกต่อไป และประชาชาติทั้งหลายจะทราบว่า เราคือพระเจ้า องค์บริสุทธิ์ในอิสราเอล
8. พระเจ้าตรัสว่า ดูเถิด มาแล้ว และจะเป็นอย่างนั้น คือ วันนั้นซึ่งเราได้ลั่นวาจาไว้
9. “แล้วบรรดาคนเหล่านั้นที่อาศัย อยู่ในบรรดาหัวเมืองอิสราเอลจะออกไป และเอาไฟสุมเครื่องอาวุธเผาเสียคือดั้งและโล่ คันธนูและลูกธนู หอกยาวและหอกซัด และเขาจะเอาไฟสุมเป็นเวลาเจ็ดปี
10. เพราะฉะนั้น เขาไม่จำเป็นจะต้องเอาฟืนมาจากทุ่งนา หรือตัดฟืนมาจากป่า เพราะเขาจะก่อไฟด้วยเครื่องอาวุธ และเขาทั้งหลายจะแย่งชิงผู้ที่แย่งชิงเขา และจะปล้นผู้ที่ปล้นเขา พระเจ้าตรัสดังนี้แหละ