19. เราจึงให้เขากระจัดพลัดพรากไปท่ามกลางประชาชาติ และเขาถูกกระจายไปตามประเทศต่างๆ เราพิพากษาเขาตามวิถีและการกระทำของเขา
20. แต่เมื่อเขามายังบรรดาประชาชาติ เขาจะมาที่ไหนก็ตาม เขาได้กระทำให้นามบริสุทธิ์ของเรา สาธารณ์ซึ่งคนกล่าวขวัญถึงเขาว่า ‘คนเหล่านี้เป็นประชากรของพระเจ้า ถึงกระนั้นเขายังต้องออกไปจากแผ่นดินของพระองค์’
21. แต่เรายังเป็นห่วงนามบริสุทธิ์ของเรา ซึ่งพงศ์พันธุ์อิสราเอลกระทำให้สาธารณ์ ท่ามกลางประชาชาติซึ่งเขาตกไปอยู่นั้น
22. “เพราะฉะนั้นจงกล่าวแก่พงศ์พันธุ์อิสราเอล พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า พงศ์พันธุ์อิสราเอลเอ๋ย เรากำลังจะกระทำอยู่แล้ว ไม่ใช่เพื่อเห็นแก่เจ้า แต่เพราะเห็นแก่นามบริสุทธิ์ของเรา ซึ่งเจ้าได้กระทำให้สาธารณ์ท่ามกลาง ประชาชาติซึ่งเจ้าเข้าไปอยู่นั้น
23. และเราจะกระทำให้ความบริสุทธิ์แห่ง นามใหญ่ยิ่งของเราปรากฏคืนมา ซึ่งเป็นสาธารณ์อยู่ท่ามกลางประชาชาติ และซึ่งเจ้ากระทำให้สาธารณ์ท่ามกลางเขา และประชาชาติทั้งหลายจะทราบว่า เราคือพระเจ้า พระเจ้าตรัสดังนี้แหละ เมื่อเราสำแดงความบริสุทธิ์ของเราท่ามกลางเจ้าต่อ หน้าต่อตาของเขาทั้งหลาย
24. เพราะว่าเราจะเอาเจ้าออกมาจากท่ามกลาง ประชาชาติและรวบรวมเจ้ามาจากทุกประเทศ และนำเจ้าเข้ามาในแผ่นดินของเจ้าเอง
25. เราจะเอาน้ำสะอาดพรมเจ้า และเจ้าจะสะอาดพ้นจากมลทินทั้งหลายของเจ้า และเราจะชำระเจ้าจากรูปเคารพทั้งหลายของเจ้า
26. เราจะให้ใจใหม่แก่เจ้าและเราจะบรรจุ จิตวิญญาณใหม่ไว้ในเจ้า เราจะนำใจหินออกไปเสียจากเนื้อของเจ้า และให้ใจเนื้อแก่เจ้า
27. และเราจะใส่วิญญาณของเราภายในเจ้า และกระทำให้เจ้าดำเนินตามกฎเกณฑ์ของเรา และให้รักษากฎหมายของเราและกระทำตาม
28. เจ้าจะอาศัยอยู่ในแผ่นดินซึ่งเราให้แก่บรรพบุรุษของเจ้า และเจ้าจะเป็นประชากรของเราและเราจะเป็น พระเจ้าของเจ้า
29. เราจะช่วยกู้เจ้าให้พ้นมลทินทั้งหลายของเจ้า และเราจะเรียกข้าวมา และกระทำให้อุดมสมบูรณ์ และจะไม่ให้เจ้าเกิดความอดอยากเลย
30. เราจะกระทำให้ผลของต้นไม้และไร่นาอุดมสมบูรณ์ เพื่อเจ้าจะไม่ต้องทนรับความอับอายขายหน้าเพราะ ความอดอยากท่ามกลางประชาชาติอีกเลย
31. แล้วเจ้าจะระลึกถึงทางที่ชั่วของเจ้า และการกระทำของเจ้าที่ไม่ดีแล้วเจ้าจะเกลียดตัวเจ้าเอง เพราะความบาปชั่วของเจ้า และการกระทำลามกของเจ้า
32. พระเจ้าตรัสว่า ที่เรากระทำนั้นมิใช่เพราะเห็นแก่เจ้า ขอให้เจ้าทราบเสีย พงศ์พันธุ์อิสราเอลเอ๋ย จงอับอายและขายหน้าด้วยเรื่องทางของเจ้าเถิด
33. “พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า ในวันที่เราชำระเจ้าให้หมดจากความบาปชั่วของเจ้านั้น เราจะกระทำให้บรรดาหัวเมืองมีคนอาศัยอยู่ และสถานที่ทิ้งร้างจะได้สร้างขึ้นใหม่
34. เขาจะไถแผ่นดินที่ร้างเปล่าแทนที่จะเป็นที่ร้างเปล่าดังที่ ปรากฏแก่สายตาของผู้ที่ผ่านไปมา
35. และเขาทั้งหลายจะกล่าวว่า ‘แผ่นดินนี้ที่ร้างเปล่ากลายเป็นอย่างสวนเอเดน หัวเมืองที่ถูกทิ้งร้างและร้างเปล่าและปรักหักพัง เดี๋ยวนี้ก็มีคนอยู่และมีกำแพง