16. เมืองอารัมไปมาค้าขายกับเจ้า เพราะเจ้ามีสินค้าอุดม เขาเอามรกต ผ้าสีม่วง ผ้าปัก ป่านเนื้อละเอียด หินประการังและทับทิมมาแลกกับสินค้าของเจ้า
17. ยูดาห์และแผ่นดินอิสราเอลก็ค้าขายกับเจ้า เขาเอาข้าวสาลีเมืองมินนิท มะกอกเทศ และมะเดื่อต้นฤดู น้ำผึ้ง น้ำมัน กำยาน มาแลกกับสินค้าของเจ้า
18. ดามัสกัสไปมาค้าขายกับเจ้า เพราะเจ้ามีสินค้าอุดม เพราะทรัพยากรมากมายหลายชนิดของเจ้า มีเหล้าองุ่นเฮลโบน และขนแกะขาว
19. เขาเอาเหล้าจากเมืองอุซาล มาแลกกับสินค้าของเจ้า เขาเอาเหล็กหล่อ การบูร ตะไคร้มาแลกกับสินค้าของเจ้า
20. เมืองเดดานค้าขายกับเจ้าในเรื่องผ้าอานสำหรับขับขี่
21. เมืองอาระเบียและเจ้านายทั้งหลายของเมืองเคดาร์ เป็นพ่อค้าขาประจำในเรื่องลูกแกะ แกะผู้ แพะ เขาไปมาค้าขายกับเจ้าในเรื่องเหล่านี้
22. พ่อค้าทั้งหลายของเมืองเช-บา และเมืองราอามาห์ก็ค้าขายกับเจ้า เขาเอาเครื่องเทศชนิดดีๆทั้งสิ้นและเพชรพลอยทุกชนิด และทองคำมาแลกสินค้ากับเจ้า
23. เมืองฮาราน คานเนห์และเอเดน พ่อค้าทั้งหลายของเมืองเชบา อัสชูร และคิลมาด ก็ค้าขายกับเจ้า
24. เมืองเหล่านี้ทำการค้าขายกับเจ้าในตลาด ของเจ้าในเรื่องเครื่องแต่งกายอย่างดีวิเศษ เสื้อสีฟ้าและเสื้อปัก และพรมทำด้วยด้ายสีต่างๆ มัดไว้แน่นด้วยด้ายฟั่น
25. กำปั่นทั้งหลายของเมืองทารชิชบรรทุกสินค้าของเจ้า“ดังนั้น เจ้าจึงบริบูรณ์และบรรทุกไว้อย่างหนักในท้องทะเล
26. ฝีกรรเชียงของเจ้านำเจ้าออกไปที่ในทะเลลึกลมตะวันออกทำให้เจ้าอับปางในท้องทะเล
27. ทรัพย์สินของเจ้า ของขายของเจ้า สินค้าของเจ้าลูกเรือของเจ้า และต้นหนของเจ้าช่างไม้ประจำของเจ้า ผู้ค้าสินค้าของเจ้านักรบทั้งสิ้นของเจ้าผู้อยู่ในเจ้าพร้อมกับพรรคพวกทั้งสิ้นของเจ้าที่อยู่ท่ามกลางเจ้าจมลงในท้องทะเลในวันล่มจมของเจ้า