19. “เพราะพระเจ้าตรัสดังนี้ว่า เมื่อเรากระทำเจ้าให้เป็นเมืองร้างเปล่า เหมือนอย่างเมืองที่ไม่มีคนอาศัย เมื่อเรานำทะเลมาท่วมเจ้า และน้ำมากหลายคลุมเจ้าไว้
20. แล้วเราจะผลักเจ้าลงไปพร้อมกับคนเหล่านั้นที่ ลงไปยังปากแดนคนตาย ไปยังคนสมัยเก่า เราจะกระทำเจ้าให้อาศัยอยู่ที่โลก บาดาลท่ามกลางสิ่งปรักหักพังในสมัยดึกดำบรรพ์ พร้อมกับผู้ที่ลงไปยังปากแดนคนตาย เพื่อว่าจะไม่มีใครอาศัยอยู่ในเจ้า และเจ้าจะไม่ตั้งอยู่ในแผ่นดินของผู้มีชีวิต
21. เราจะกระทำให้เจ้าเป็นที่น่าครั่นคร้าม จะไม่มีเจ้าอีกแล้ว ถึงใครจะมาหาเจ้า เขาจะมาหาเจ้าไม่พบอีกต่อไปเป็นนิตย์ พระเจ้าตรัสดังนี้แหละ”