15. และเมื่อเราให้เขากระจัด พลัดพรายไปอยู่ท่ามกลางประชาชาติ และกระจายเขาไปตามประเทศต่างๆ เขาจึงจะทราบว่าเราคือพระเจ้า
16. แต่เราจะให้เขาบางคนพ้นจากดาบ จากการอดอยากและจากโรคระบาด เพื่อเขาจะได้เล่าการลามกทั้งสิ้นของเขา ท่ามกลางประชาชาติซึ่งเขาไปอยู่นั้น และเขาจะทราบว่าเราคือพระเจ้า”
17. พระวจนะของพระเจ้ามาถึงข้าพเจ้าอีกว่า
18. “บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย จงรับประทานอาหาร ของเจ้าด้วยตัวสั่น และดื่มน้ำด้วยความสะทกสะท้านและด้วยความกลัว
19. และกล่าวแก่ราษฎรว่า พระเจ้าตรัสดังนี้เกี่ยวกับชาวเยรูซาเล็มใน แผ่นดินอิสราเอลว่า เขาจะรับประทานอาหารของเขาด้วยความกลัว และดื่มน้ำด้วยอกสั่นขวัญหายเพราะว่าสารพัดที่มี อยู่ในแผ่นดินของเขาจะต้องถูกริบไป เนื่องด้วยความทารุณของคนทั้งปวงที่อยู่ในแผ่นดินนั้น
20. และเมืองที่มีคนอาศัยอยู่จะเริศร้าง และแผ่นดินนั้นก็จะร้างเปล่าและเจ้าจะ ทราบว่าเราคือพระเจ้า”
21. พระวจนะของพระเจ้ามาถึงข้าพเจ้าว่า