11. นครนี้จะไม่ใช่หม้อของเจ้า ที่เจ้าจะเป็นเนื้อในท่ามกลางนั้น เราจะลงโทษเจ้าที่พรมแดนอิสราเอล
12. และเจ้าจะทราบว่าเราคือพระเจ้า เพราะเจ้ามิได้ดำเนินตามกฎเกณฑ์ของเรา หรือปฏิบัติตามกฎหมายของเรา แต่ได้ประพฤติ ตามกฎหมายของประชาชาติทั้งหลายที่อยู่รอบเจ้า”
13. อยู่มาเมื่อข้าพเจ้ากำลังเผยพระวจนะอยู่ ปาลิติยาห์บุตรเบไนยาห์ก็สิ้นชีวิต แล้วข้าพเจ้าก็ซบหน้าลงถึงดินร้องเสียงดังว่า “พระเจ้า เจ้าข้า พระองค์จะทรงกระทำให้คนอิสราเอลที่เหลือ อยู่นั้นสิ้นสุดเลยทีเดียวหรือ พระเจ้าข้า”
14. พระวจนะของพระเจ้ามายังข้าพเจ้าว่า
15. “บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ยพี่น้องของเจ้า คือญาติที่มีสิทธิ์ไถ่คืนสิ้นทั้งพงศ์พันธุ์ อิสราเอลหมดด้วยกันคือบุคคลที่ชาว เยรูซาเล็มได้กล่าวว่า ‘เขาทั้งหลายได้เหินห่างไป จากพระเจ้าแผ่นดินนี้ทรงมอบไว้แก่เราเป็นกรรมสิทธิ์’
16. เพราะฉะนั้นจงกล่าวว่า ‘พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า แม้เราจะได้ย้ายเขาให้ห่างออกไปอยู่ท่ามกลาง ประชาชาติทั้งหลาย แม้เราได้กระจายเขาไปอยู่ท่ามกลางประเทศทั้งปวง เราก็ยังเป็นสถานนมัสการของเขาขณะหนึ่งในประเทศ ที่เขาได้ไปอยู่’
17. เพราะฉะนั้นจงกล่าวว่า ‘พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า เราจะรวบรวมเจ้ามาจากชนชาติทั้งหลาย และชุมนุมเจ้าจากประเทศที่เจ้ากระจัดกระจายไปอยู่นั้น และเราจะมอบแผ่นดินอิสราเอลให้แก่เจ้า’
18. และเมื่อเขามาอยู่ที่นั่น เขาจะรื้อสิ่งที่น่าสะอิดสะเอียนของเมืองนั้นทั้งสิ้น และสิ่งลามกของเมืองนั้นทั้งสิ้นออกไปเสียจากที่นั่น
19. และเราจะให้จิตใจเดียวแก่เขา และเราจะบรรจุจิตวิญญาณใหม่ไว้ในเขา เราจะนำใจหินออกไปเสียจากเนื้อของเขา และให้ใจเนื้อแก่เขา
20. เพื่อเขาจะดำเนินตามกฎเกณฑ์ ของเราและรักษากฎหมายของเราและกระทำตาม เขาทั้งหลายจะเป็นประชาชนของเรา และเราจะเป็นพระเจ้าของเขาทั้งหลาย
21. แต่บุคคลเหล่านั้นที่จิตใจของเขาดำเนินตามสิ่งที่น่า สะอิดสะเอียนและสิ่งลามกของเขาเราจะลงทัณฑ์ให้ สมกับการประพฤติของเขาเหนือศีรษะของเขาเอง พระเจ้าตรัสดังนี้แหละ”
22. แล้วเหล่าเครูบก็กางปีกออก วงล้อก็อยู่ข้างๆ และพระสิริของพระเจ้าของอิสราเอลก็อยู่เหนือสิ่งเหล่านั้น
23. พระสิริของพระเจ้าขึ้นไปจากกลางนคร ไปสถิตอยู่บนภูเขาซึ่งอยู่ทางด้านตะวันออกของนครนั้น
24. และพระวิญญาณได้ยกข้าพเจ้าขึ้น นำข้าพเจ้ามาด้วยนิมิตโดยพระวิญญาณ ของพระเจ้าถึงเมืองเคลเดีย มาสู่พวกที่กวาดไปเป็นเชลย แล้วนิมิตที่ข้าพเจ้าได้เห็นนั้นก็ขึ้นไปจากข้าพเจ้า
25. ข้าพเจ้าจึงได้บอกถึงบรรดาสิ่งต่างๆ ซึ่งพระเจ้าทรงสำแดงแก่ข้าพเจ้าให้พวก ที่ถูกกวาดไปเป็นเชลยทราบ