20. ถ้าผู้ใดรับประทานเนื้อสัตวบูชาอันเป็นศานติบูชาแด่พระเจ้า โดยที่ตนยังมีมลทินติดตัวอยู่ ต้องอเปหิผู้นั้นเสียจากประชาชน
21. ถ้าผู้ใดแตะต้องสิ่งที่เป็นมลทินไม่ว่าจะเป็นมลทินของคน หรือเป็นสัตว์ที่มลทิน หรือเป็นสิ่งที่พึงรังเกียจอันใดที่มลทิน และผู้นั้นมารับประทานเนื้อเครื่องบูชาของศานติบูชาแด่พระเจ้า ให้อเปหิผู้นั้นเสียจากชนชาติของตน”
22. พระเจ้าตรัสกับโมเสสว่า
23. “จงกล่าวแก่คนอิสราเอลว่า เจ้าทั้งหลายอย่ารับประทานไขมันของวัว ของแกะ หรือของแพะ
24. ไขมันของสัตว์ที่ตายเอง และไขมันของสัตว์ที่สัตว์กัดตายจะนำไปใช้อย่างอื่นก็ได้ แต่อย่ารับประทานเลยเป็นอันขาด
25. ถ้าบุคคลใดๆ รับประทานไขมันสัตว์อันเป็นเครื่องบูชาด้วยไฟถวายแด่พระเจ้า ให้อเปหิผู้นั้นเสียจากชนชาติของตน
26. ยิ่งกว่านั้นอีกเจ้าอย่ารับประทานเลือดเลยทีเดียว ไม่ว่าเลือดนกหรือเลือดสัตว์ในที่ใดๆที่เจ้าอาศัยอยู่
27. ผู้ใดรับประทานเลือดอย่างใดๆ ให้อเปหิผู้นั้นเสียจากชนชาติของ ตน”
28. พระเจ้าตรัสกับโมเสสว่า
29. “จงกล่าวแก่คนอิสราเอลว่า ผู้ใดจะถวายสัตวบูชาอันเป็นศานติบูชาแด่พระเจ้า ให้ผู้นั้นนำเครื่องบูชาของเขามาถวายแด่พระเจ้า จากสัตวบูชาอันเป็นศานติบูชาของเขา
30. ให้เขานำเครื่องถวายบูชาด้วยไฟแด่พระเจ้ามาด้วยตนเอง ให้เขานำไขมันมาพร้อมกับเนื้ออกนั้น เพื่อเอาเนื้ออกนั้นทำพิธียื่นถวายเป็นเครื่องยื่นบูชา ถวายแด่พระเจ้า
31. ให้ปุโรหิตเผาไขมันเสียบนแท่นบูชา แต่เนื้ออกนั้นตกเป็นของอาโรนและบุตรของเขา
32. แต่ขาขวาของสัตว์นั้น เจ้าจงให้ปุโรหิตเป็นส่วนถวายจากเครื่องบูชาแห่งศานติบูชา
33. บุตรอาโรนผู้ทำพิธีถวายเลือดแห่งศานติบูชาและไขมัน จะได้รับขาขวาเป็นส่วนของเขา
34. เพราะว่าเนื้ออกที่ยื่นถวาย และเนื้อขาที่ถวายนั้น เราได้เอาจากคนอิสราเอลจากเครื่องศานติบูชาของเขา และเราได้มอบให้แก่อาโรนปุโรหิต และบุตรของเขา เป็นส่วนได้อันถาวรจากคนอิสราเอล