17. ส่วนเนื้อของเครื่องบูชาที่เหลือถึงวันที่สามให้ เผาเสียด้วยไฟ
18. ถ้าผู้ใดรับประทานเนื้อสัตว์ อันเป็นเครื่องศานติบูชาในวันที่สาม ผู้ถวายนั้นจะไม่เป็นที่โปรดปราน และไม่ทรงถือว่า เครื่องบูชานั้นเป็นที่พอพระทัย เป็นการกระทำที่พึงรังเกียจ และผู้ที่รับประทานจะต้องได้รับโทษ
19. “เนื้อที่ไปถูกของที่เป็นมลทินใดๆอย่ารับประทาน จงเผาเสียด้วยไฟ บุคคลที่สะอาดทุกคนรับประทานเนื้อได้
20. ถ้าผู้ใดรับประทานเนื้อสัตวบูชาอันเป็นศานติบูชาแด่พระเจ้า โดยที่ตนยังมีมลทินติดตัวอยู่ ต้องอเปหิผู้นั้นเสียจากประชาชน
21. ถ้าผู้ใดแตะต้องสิ่งที่เป็นมลทินไม่ว่าจะเป็นมลทินของคน หรือเป็นสัตว์ที่มลทิน หรือเป็นสิ่งที่พึงรังเกียจอันใดที่มลทิน และผู้นั้นมารับประทานเนื้อเครื่องบูชาของศานติบูชาแด่พระเจ้า ให้อเปหิผู้นั้นเสียจากชนชาติของตน”
22. พระเจ้าตรัสกับโมเสสว่า
23. “จงกล่าวแก่คนอิสราเอลว่า เจ้าทั้งหลายอย่ารับประทานไขมันของวัว ของแกะ หรือของแพะ
24. ไขมันของสัตว์ที่ตายเอง และไขมันของสัตว์ที่สัตว์กัดตายจะนำไปใช้อย่างอื่นก็ได้ แต่อย่ารับประทานเลยเป็นอันขาด
25. ถ้าบุคคลใดๆ รับประทานไขมันสัตว์อันเป็นเครื่องบูชาด้วยไฟถวายแด่พระเจ้า ให้อเปหิผู้นั้นเสียจากชนชาติของตน
26. ยิ่งกว่านั้นอีกเจ้าอย่ารับประทานเลือดเลยทีเดียว ไม่ว่าเลือดนกหรือเลือดสัตว์ในที่ใดๆที่เจ้าอาศัยอยู่
27. ผู้ใดรับประทานเลือดอย่างใดๆ ให้อเปหิผู้นั้นเสียจากชนชาติของ ตน”