9. เพราะฉะนั้นเขาทั้งหลายต้องรักษาคำบัญชาของเรา เกลือกว่าเขาจะต้องรับโทษเพราะสิ่งนั้น และจะต้องตายเมื่อเขากระทำสิ่งนั้นให้เป็นมลทิน เราคือพระเจ้า ผู้ที่ตั้งเขาไว้ให้บริสุทธิ์
10. “อย่าให้คนภายนอกรับประทานสิ่งบริสุทธิ์ ผู้ที่มาอาศัยอยู่กับปุโรหิตหรือลูกจ้างอย่าให้รับประทานสิ่งบริสุทธิ์นั้น
11. แต่ถ้าปุโรหิตคนหนึ่งซื้อทาสมาด้วยเงินเป็นทรัพย์ของตน ทาสนั้นจะรับประทานก็ได้ และผู้ที่เกิดในครัวเรือนของปุโรหิตรับประทานอาหารนั้นได้
12. ถ้าบุตรสาวของปุโรหิตไปแต่งงานกับคนภายนอก เธอก็รับประทานสิ่งบริสุทธิ์นั้นไม่ได้
13. ถ้าบุตรสาวของปุโรหิตเป็นแม่ม่ายหรือแม่ร้าง และไม่มีบุตร และกลับมาอยู่ที่เรือนของบิดาอย่างเมื่อเธอยังสาว เธอรับประทานอาหารของบิดาได้ แต่คนภายนอก รับประทานไม่ได้
14. ถ้าคนใดรับประทานสิ่งบริสุทธิ์โดยมิได้เจตนา เขาจะต้องเพิ่มค่าของนั้นหนึ่งในห้า และมอบของบริสุทธิ์นั้นแก่ปุโรหิต
15. อย่าให้ปุโรหิตกระทำสิ่งบริสุทธิ์ของคนอิสราเอล ที่นำมาถวายแด่พระเจ้าให้เป็นมลทิน
16. ซึ่งจะกระทำให้เขาได้รับโทษด้วยมีความผิดที่รับประทานสิ่งบริสุทธิ์ เพราะเราคือพระเจ้า ผู้ตั้งเขาไว้ให้บริสุทธิ์”
17. พระเจ้าตรัสกับโมเสสว่า
18. “จงกล่าวแก่อาโรนและบุตรหลานของอาโรน และแก่คนอิสราเอลทั้งหมดว่า เมื่อคนอิสราเอลหรือคนต่างด้าวในอิสราเอล ผู้ใดถวายเครื่องบูชา เป็นเครื่องแก้บนหรือเครื่องบูชาด้วยใจสมัคร ซึ่งถวายบูชาแด่พระเจ้าเป็นเครื่องเผาบูชา
19. เพื่อให้เป็นที่โปรดปราน เจ้าจงถวายสัตว์ ตัวผู้ปราศจากตำหนิ คือวัวผู้หรือแกะหรือแพะ