เย‌เร‌มีย์ 8:20-22 ฉบับ1971 (TH1971)

20. “ฤดู‍เกี่ยว​ก็​ผ่าน​ไป ฤดู‍แล้ง​ก็​สิ้น​ลง​แล้วและ​เรา​ทั้ง‍หลาย​ก็​ไม่​รอด”

21. เพราะ​แผล​แห่ง​บุตรี​ประ‌ชา‍กร​ของ​ข้าพ‌เจ้า หัว‍ใจ​ข้าพ‌เจ้า​จึง​เป็น​แผลข้าพ‌เจ้า​เศร้า‍หมอง และ​ความ​สยด‍สยอง​ก็​ยึด​ข้าพ‌เจ้า​ไว้​มั่น

22. ไม่‍มี​พิม‌เสน​ใน​กิ‌เล‌อาด​หรือไม่‍มี​แพทย์​ที่‍นั่น​หรือทำไม​อนา‌มัย​แห่ง​บุตรี​ประ‌ชา‍กร​ของ​ข้าพ‌เจ้าจึง​ไม่​กลับ​สู่​สภาพ​เดิม​ได้

เย‌เร‌มีย์ 8