13. เจ้าผู้อาศัยตามน้ำมากหลายผู้มีสมบัติมากมายเอ๋ยอวสานของเจ้ามาถึงแล้วเส้นชีวิตของเจ้าได้ถูกตัดขาดเสียแล้ว
14. พระเจ้าจอมโยธาได้ทรงปฏิญาณเองว่าแน่ละ เราจะให้เจ้ามีคนเต็มเมือง ให้มากอย่างตั๊กแตนและเขาทั้งหลายจะเปล่งเสียงโห่ร้องมีชัยเหนือเจ้า
15. “ผู้ทรงสร้างโลกด้วยฤทธิ์เดชของพระองค์ผู้ทรงสถาปนาพิภพไว้ด้วยพระสติปัญญาของพระองค์และทรงคลี่ท้องฟ้าออกด้วยความเข้าใจของพระองค์
16. เมื่อพระองค์ทรงเปล่งพระสุรเสียงก็ มีเสียงน้ำคะนองในท้องฟ้าและทรงกระทำให้หมอกลอยขึ้นจากปลายพิภพทรงกระทำฟ้าแลบเพื่อฝนและทรงนำลมมาจากพระคลังของพระองค์
17. มนุษย์ทุกคนบัดซบและไม่มีความรู้ช่างทองทุกคนจะได้อายเพราะรูปเคารพของตนเพราะรูปเคารพหล่อของเขาเป็นของเท็จและไม่มีลมหายใจในรูปเคารพนั้น
18. มันเป็นของไร้ค่า และเป็นผลงานที่น่าเยาะเย้ยมันจะต้องพินาศเมื่อถึงเวลาการลงโทษ
19. พระองค์ผู้ทรงเป็นส่วนของยาโคบไม่เหมือนสิ่งเหล่านี้เพราะพระองค์ทรงเป็นผู้ที่ก่อร่างทุกสิ่งขึ้นและอิสราเอลเป็นเผ่าที่เป็นมรดกของพระองค์พระเยโฮวาห์จอมโยธาเป็นพระนามของพระองค์
20. “เจ้าเป็นค้อนและยุทโธปกรณ์ของเราเราทุบบรรดาประชาชาติเป็นชิ้นๆด้วยเจ้าเราทำลายราชอาณาจักรทั้งหลายด้วยเจ้า
21. เราทุบม้าและคนขี่เป็นชิ้นๆด้วยเจ้าเราทุบบรรดารถรบและคนขับให้เป็นชิ้นๆด้วยเจ้า
22. เราทุบผู้ชายและผู้หญิงเป็นชิ้นๆด้วยเจ้าเราทุบคนแก่และคนหนุ่มเป็นชิ้นๆด้วยเจ้าเราทุบคนหนุ่มและหญิงพรหมจารีเป็นชิ้นๆด้วยเจ้า
23. เราทุบผู้เลี้ยงแกะและฝูงแกะเป็นชิ้นๆด้วยเจ้าเราทุบชาวนาและโคคู่แอกของเขาเป็นชิ้นๆด้วยเจ้าเราทุบเจ้าเมืองและปลัดเป็นชิ้นๆด้วยเจ้า