1. พระวจนะซึ่งพระเจ้าทรงกล่าวด้วยเรื่อง บาบิโลน เกี่ยวด้วยเรื่องแผ่นดินของชาวเคลเดีย โดยเยเรมีย์ผู้เผยพระวจนะ ว่า
2. “จงประกาศท่ามกลางบรรดาประชาชาติและป่าวร้องจงตั้งธงขึ้นและป่าวร้องอย่าปิดบังไว้เลย และว่า‘บาบิโลนถูกยึดแล้วพระเบลก็ได้อายพระเมโรดัคก็ครั่นคร้ามรูปเคารพทั้งหลายของเมืองนั้นถูกกระทำให้ได้อายและรูปปั้นทั้งหลายก็ครั่นคร้าม’
3. “เพราะว่ามีประชาชาติหนึ่งออกจากทิศเหนือ ได้มาต่อสู้เมืองนั้น ซึ่งกระทำให้แผ่นดินของเธอเป็นที่ร้างเปล่า และไม่มีสักคนหนึ่งอาศัยในนั้น ทั้งมนุษย์และสัตว์จะหนีไปหมด
4. “พระเจ้าตรัสว่า ในวันเหล่านั้นและในเวลานั้น ประชาชนอิสราเอลและประชาชนยูดาห์จะมารวมกัน มาพลางร้องไห้พลางและเขาทั้งหลายจะแสวงหา พระเยโฮวาห์พระเจ้าของเขา
5. เขาทั้งหลายจะถามหาทางไปศิโยนโดยหันหน้าตรงไปเมืองนั้น กล่าวว่า ‘มาเถิด ให้พวกเรามาติดสนิทกับพระเจ้าโดยทำพันธสัญญาเนือง นิตย์ซึ่งจะไม่ลืมเลย’
6. “ประชากรของเราเป็นแกะที่หลง บรรดาผู้เลี้ยงของเขาทั้งหลายได้พาเขาหลงไป หันเขาทั้งหลายไปเสียบนภูเขา เขาทั้งหลายได้เดินจากภูเขาไปหาเนินเขา เขาลืมคอกของเขาเสียแล้ว
7. บรรดาผู้ที่พบเข้าก็กินเขา และศัตรูของเขาได้กล่าวว่า ‘เราไม่มีความผิด เพราะเขาทั้งหลายได้กระทำบาปต่อพระเจ้าผู้เป็นที่ อยู่อันแท้จริงของเขาทั้งหลาย คือพระเจ้าอันเป็นความหวังของบรรพบุรุษของเขาทั้งหลาย’
8. “จงหนีจากท่ามกลางบาบิโลน จงออกไปเสียจากแผ่นดินของชาวเคลเดีย และเป็นเหมือนแพะตัวผู้นำหน้าฝูง