เย‌เร‌มีย์ 48:30-33 ฉบับ1971 (TH1971)

30. พระ‍เจ้า​ตรัส​ว่า เรา​รู้​ความ​โอ‌หัง​ของ​เขาความ​โอ้‍อวด​ของ​เขา​เป็น​ความ​เท็จการ​กระ‌ทำ​ทั้ง‍หลาย​ของ​เขา​ก็​ไม่​เป็น​ความ​จริง

31. เพราะ​ฉะนั้น เรา​จึง​คร่ำ‍ครวญ​เพื่อ​โม‌อับเรา​ร้อง‍ร่ำ‍ไร​เพื่อ​โม‌อับ​ทั้ง‍มวลเรา​โอด‍ครวญ​เพื่อ​คน​ของ​คีร์‌เฮ‌เรส

32. เถา​องุ่น​แห่ง​สิบ‌มาห์​เอ๋ยเรา​ร้อง‍ไห้​เพื่อ​เจ้า​มาก‍กว่า​เพื่อ​ยา‌เซอร์กิ่ง​ทั้ง‍หลาย​ของ​เจ้า​ยื่น​ข้าม​ทะเลจน​ถึง​ยา‌เซอร์ผู้​ทำ‌ลาย​ได้​โจม‍ตีผล‍ไม้​ฤดู‍ร้อน​และ​การ​เก็บ​องุ่น​ของ​เจ้า

33. ความ​ยินดี​และ​ความ​ชื่น‍บาน​ได้​ถูก​กวาด​ออก​ไป​เสียจาก​เรือก‍สวน​ไร่‍นา​และ​แผ่น‍ดิน​ของ​โม‌อับเรา​ได้​กระ‌ทำ​ให้​เหล้า‍องุ่น​หยุด​ไหล​จาก​บ่อ‍ย่ำ​องุ่นไม่‍มี​คน‍ย่ำ​ด้วย​เสียง​โห่‍ร้อง​เพราะ​ความ​ชื่น‍บานเสียง​โห่‍ร้อง​นั้น​ไม่‍ใช่​เสียง​โห่​ร้อง​แห่ง​ความ​ชื่น‍บาน

เย‌เร‌มีย์ 48