11. ธิดาพรหมจารีแห่งอียิปต์เอ๋ยจงขึ้นไปที่กิเลอาดและไปเอาพิมเสนเจ้าได้ใช้ยาเป็นอันมากแล้วและก็ไร้ผลสำหรับเจ้านั้นรักษาไม่หาย
12. บรรดาประชาชาติได้ยินถึงความอายของเจ้าและโลกก็เต็มด้วยเสียงคร่ำครวญของเจ้าเพราะว่านักรบสะดุดกันเขาทั้งหลายได้ล้มลงด้วยกัน”
13. พระวจนะซึ่งพระเจ้าตรัสกับเยเรมีย์ผู้เผยพระวจนะ เรื่องการมาของเนบูคัดเนสซาร์กษัตริย์แห่งบาบิโลน เพื่อจะโจมตีแผ่นดินอียิปต์ ว่า
14. “จงประกาศในอียิปต์ และป่าวร้องในมิกดลจงป่าวร้องในเมมฟิส และทาปานเหสจงกล่าวว่า ‘ยืนให้พร้อมไว้และเตรียมตัวพร้อมเพราะว่าดาบจะกินอยู่รอบตัวเจ้า
15. ทำไมพระอะบิสจึงหนีเสียเล่าทำไมรูปวัวผู้ของเจ้าไม่ยืนมั่นอยู่เพราะว่าพระเจ้าได้ทรงผลักเขาล้มลง
16. ฝูงชนของเจ้าก็สะดุดและล้มลงและเขาทั้งหลายพูดแก่กันและกันว่า‘ลุกขึ้นเถอะ ให้เรากลับไปยังชนชาติของเราไปยังแผ่นดินที่เราถือกำเนิดเพราะเรื่องดาบของผู้บีบบังคับ’