3. เพราะความอธรรมซึ่งเขาทั้งหลายได้ กระทำได้ยั่วเย้าเราให้มีความโกรธ ด้วยการที่เขาทั้งหลายไปเผาเครื่องหอม และปรนนิบัติพระอื่นซึ่งเขาไม่รู้จัก ไม่ว่าเขาเอง หรือเจ้าทั้งหลายหรือบรรพบุรุษของเจ้า
4. อย่างไรก็ดีเราได้ใช้บรรดาผู้รับใช้ของเรา คือผู้เผยพระวจนะมายังเจ้าอย่างไม่หยุดหย่อนกล่าวว่า ‘โธ่เอ๋ย อย่ากระทำสิ่งอันน่าเกลียดนี้ ซึ่งเราเกลียดชัง’
5. แต่เขาไม่ฟังหรือเงี่ยหูฟัง เพื่อจะหันกลับจากความชั่วร้ายของเขาและไม่ เผาเครื่องหอมแก่พระอื่น
6. เพราะฉะนั้น เราจึงได้เทความพิโรธและความโกรธของเราออก ให้พลุ่งขึ้นในหัวเมืองยูดาห์และในถนนหนทางของกรุงเยรูซาเล็ม และเมืองเหล่านั้นก็กลายเป็นที่ทิ้งร้างและ ที่ร้างเปล่าอย่างทุกวันนี้