7. เมื่อบรรดาหัวหน้าของกองทหารและคนของเขา ทั้งหลายได้ยินว่า พระราชาแห่งบาบิโลนได้แต่งตั้งเกดาลิยาห์บุตร อาหิคัมให้เป็นผู้ว่าราชการในแผ่นดินนั้น และได้มอบชายหญิงกับเด็กผู้ที่เป็นคนจนที่สุดในแผ่นดิน ซึ่งมิได้ถูกกวาดไปเป็นเชลยยังบาบิโลนไว้ให้ท่านนั้น
8. เขาทั้งหลายก็ไปหาเกดาลิยาห์ที่มิสปาห์ มีอิชมาเอลบุตรเนธานิยาห์ โยฮานันบุตรคาเรอาห์ เสไรอาห์บุตรทันหุเมท บรรดาบุตรของเอฟายชาวเนโทฟาห์ เยซันยาห์บุตรชาวมาอาคาห์ทั้งตัวเขาและคนของเขา
9. เกดาลิยาห์บุตรอาหิคัม ผู้เป็นบุตรชาฟานก็ได้สาบานให้แก่เขา และคนของเขากล่าวว่า “อย่ากลัวในการที่จะปรนนิบัติคนเคลเดีย จงอาศัยอยู่ในแผ่นดินและปรนนิบัติพระราชา แห่งบาบิโลนแล้วท่านทั้งหลายก็จะอยู่เย็นเป็น สุข
10. ส่วนตัวข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจะอาศัยอยู่ที่มิสปาห์ เพื่อจะเป็นผู้แทนท่านทั้งหลายคอยรับรองคนเคลเดีย ผู้ซึ่งจะมาหาเรา แต่ฝ่ายท่านจงเก็บเหล้าองุ่น ผลไม้ฤดูร้อน และน้ำมัน และเก็บไว้ในภาชนะ และจงอยู่ในหัวเมืองซึ่งท่านยึดได้นั้น”
11. ในทำนองเดียวกัน เมื่อพวกยิวซึ่งอยู่ที่โมอับและท่ามกลางคนอัมโมนและ ในเอโดมและในแผ่นดินอื่นๆ ได้ยินว่าพระราชาแห่งบาบิโลนได้ทิ้งคนให้เหลือไว้ ส่วนหนึ่งในยูดาห์และได้แต่งตั้งให้เกดาลิยาห์บุตรอาหิคัม ผู้เป็นบุตรชาฟานให้เป็นผู้ว่าราชการเหนือเขาทั้งหลาย
12. แล้วพวกยิวทั้งปวงก็ได้กลับมาจากทุกที่ซึ่งเขา ถูกขับไล่ให้ไปอยู่นั้น และมายังแผ่นดินยูดาห์มาหาเกดาลิยาห์ที่มิสปาห์ และเขาทั้งหลายได้เก็บเหล้าองุ่นและผลไม้ใน ฤดูร้อนได้เป็นอันมาก
13. ฝ่ายโยฮานันบุตรของคาเรอาห์และบรรดาประมุข ของกองทหารได้มาหาเกดาลิยาห์ที่มิสปาห์
14. และกล่าวแก่ท่านว่า “ท่านทราบหรือไม่ว่าบาอาลิสกษัตริย์ของคนอัมโมน ได้ส่งให้อิชมาเอลบุตรเนธานิยาห์มาเอาชีวิตของท่าน” ฝ่ายเกดาลิยาห์บุตรอาหิคัมไม่เชื่อเขาทั้งหลาย
15. แล้วโยฮานันบุตรคาเรอาห์ได้พูดกับเกดาลิยาห์ เป็นการลับที่มิสปาห์ว่า “จงให้ข้าพเจ้าไปฆ่าอิชมาเอลบุตรเนธานิยาห์เสีย และจะไม่มีใครทราบเรื่อง ทำไมจะให้เขาเอาชีวิตของท่าน แล้วพวกยิวซึ่งมารวบรวมอยู่กับท่านจะกระจัดกระจายกันไป และคนยูดาห์ที่เหลืออยู่นี้ก็จะพินาศ”