30. “เพราะฉะนั้น เจ้าจงเผยพระวจนะเหล่านี้ทั้งสิ้นสู้เขาทั้งหลาย และกล่าวแก่เขาว่า‘พระเจ้าจะทรงเปล่งพระสุรเสียงจากที่สูงและจากที่พำนักอันบริสุทธิ์ของพระองค์ พระองค์จะตรัสพระองค์จะเปล่งพระสุรเสียงมากมายต่อฝูงแกะของพระองค์และทรงโห่ร้องอย่างกับคนที่ย่ำองุ่นโห่ร้องต่อชาวพิภพทั้งสิ้น
31. เสียงกัมปนาทจะก้องไปทั่วปลายพิภพเพราะพระเจ้าทรงมีคดีกับบรรดาประชาชาติพระองค์ทรงเข้าพิพากษาเนื้อหนังทั้งสิ้นส่วนคนอธรรมนั้นพระองค์จะทรงฟันเสียด้วยดาบ พระเจ้าตรัสดังนี้แหละ’
32. “พระเจ้าจอมโยธาตรัสดังนี้ว่าดูเถิด โทษจะไปจากประชาชาตินี้ถึงประชาชาตินั้นและพายุใหญ่จะปั่นป่วนขึ้นมาจากส่วนพิภพโลกที่ไกลที่สุด
33. “และบรรดาผู้ที่พระเจ้าทรงประหารในวันนั้น จะมีจากปลายโลกข้างนี้ถึงปลายโลกข้างนั้น เขาเหล่านั้นจะไม่มีใครโอดครวญให้ หรือรวบรวมหรือฝังไว้ แต่จะเป็นเหมือนมูลสัตว์อยู่บนพื้นดิน
34. ท่านผู้เลี้ยงแกะทั้งหลายเอ๋ย จงคร่ำครวญและร้องเถิดท่านเจ้าของฝูงแกะ จงกลิ้งเกลือกในขี้เถ้าเพราะวันเวลาของการสังหารเจ้าและที่เจ้าต้อง กระจัดกระจาย มาถึงแล้วและเจ้าทั้งหลายจะล้มลงเหมือนแกะผู้ตัวงาม
35. ผู้เลี้ยงแกะจะไม่มีทางหนีหรือเจ้าของฝูงแกะไม่มีทางรอด
36. จงฟังเสียงร้องของผู้เลี้ยงแกะและเสียงคร่ำครวญของเจ้าฝูงแกะเพราะว่าพระเจ้าทรงกำลังทำลายลานหญ้าของเขาทั้งหลายเสีย
37. และคอกแกะที่สงบสุขก็เงียบเสียแล้วเนื่องด้วยความกริ้วอันแรงกล้าของพระเจ้า
38. พระองค์ทรงออกจากที่ซุ่มของพระองค์อย่างสิงห์หนุ่มเพราะว่า แผ่นดินของเขาทั้งหลายเป็นที่ร้างเปล่าเนื่องด้วยพระแสงดาบของพระเจ้าและเนื่องด้วยความกริ้วอันแรงกล้าของพระองค์