27. “แล้วเจ้าจงพูดกับเขาทั้งหลายว่า ‘พระเจ้าจอมโยธา พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า จงดื่มให้เมาแล้วก็อาเจียน จงล้มลงและอย่าลุกขึ้นอีกเลย เนื่องด้วยดาบซึ่งเราจะส่งมาท่ามกลางเจ้าทั้งหลาย’
28. “และถ้าเขาปฏิเสธไม่รับถ้วยจากมือของเจ้าดื่ม เจ้าจงพูดกับเขาทั้งหลายว่า ‘พระเจ้าจอมโยธาตรัสดังนี้ว่า เจ้าต้องดื่ม
29. เพราะดูเถิด เราได้เริ่มทำโทษเมืองซึ่งเรียกตามชื่อของเราแล้ว และเจ้าจะลอยนวลไปได้โดยไม่ถูกโทษหรือ พระเจ้าจอมโยธาตรัสว่า เจ้าจะลอยนวลไปไม่ได้ เพราะเรากำลังเรียกดาบ เล่มหนึ่งมาเหนือชาวแผ่นดินโลกทั้งสิ้น’
30. “เพราะฉะนั้น เจ้าจงเผยพระวจนะเหล่านี้ทั้งสิ้นสู้เขาทั้งหลาย และกล่าวแก่เขาว่า‘พระเจ้าจะทรงเปล่งพระสุรเสียงจากที่สูงและจากที่พำนักอันบริสุทธิ์ของพระองค์ พระองค์จะตรัสพระองค์จะเปล่งพระสุรเสียงมากมายต่อฝูงแกะของพระองค์และทรงโห่ร้องอย่างกับคนที่ย่ำองุ่นโห่ร้องต่อชาวพิภพทั้งสิ้น
31. เสียงกัมปนาทจะก้องไปทั่วปลายพิภพเพราะพระเจ้าทรงมีคดีกับบรรดาประชาชาติพระองค์ทรงเข้าพิพากษาเนื้อหนังทั้งสิ้นส่วนคนอธรรมนั้นพระองค์จะทรงฟันเสียด้วยดาบ พระเจ้าตรัสดังนี้แหละ’