5. พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า“บรรพบุรุษของเจ้าจับความอะไรได้ในเราเล่าเขาจึงไปห่างเสียจากเราและไปติดตามสิ่งไร้ค่า และได้กลายเป็นสิ่งไร้ค่า
6. เขาทั้งหลายมิได้กล่าวว่า ‘พระเจ้าประทับที่ไหนผู้ได้พาเราขึ้นมาจากแผ่นดินอียิปต์ผู้ได้นำเราอยู่ในป่าถิ่นทุรกันดารในแดนทะเลทรายมีหลุมในแดนที่กันดารน้ำและมีความมืดทึบในแผ่นดินที่ไม่มีผู้ใดผ่านไปได้และไม่มีมนุษย์อาศัยอยู่ที่นั่น’
7. และเราได้พาเจ้าทั้งหลายเข้ามาในแผ่นดินเรือกสวนไร่นาเพื่อลิ้มรสผลไม้และของดีๆแต่เมื่อเจ้าเข้ามา เจ้าได้กระทำให้แผ่นดินของเราเป็นมลทินและกระทำให้มรดกของเราเป็นสิ่งที่น่าเกลียดน่าชัง
8. ปุโรหิตทั้งหลายมิได้กล่าวว่า ‘พระเจ้าประทับที่ไหน’คนเหล่านั้นที่แถลงธรรมไม่รู้จักเราบรรดาผู้ปกครองก็ทรยศต่อเราพวกผู้เผยพระวจนะ ได้เผยพระวจนะโดยพระบาอัลและดำเนินติดตามสิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์
9. พระเจ้าตรัสว่า “เพราะฉะนั้นเราก็ยังโต้แย้งกับเจ้าเราจะโต้แย้งกับลูกหลานของเจ้า
10. เหตุว่า จงข้ามไปยังฝั่งเกาะไซปรัสแล้วก็ดูหรือใช้คนไปถึงเมืองเคดาร์ และพิจารณาอย่างถี่ถ้วนดูทีว่าเคยมีสิ่งอย่างนี้บ้างไหม
11. มีประชาชาติใดเคยได้เปลี่ยนพระของตนถึงแม้ว่าพระเหล่านั้นไม่เป็นพระแต่ประชากรของเราได้เอาศักดิ์ศรีของเขาแลกกับสิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์อย่างใด”
12. พระเจ้าตรัสว่า “สวรรค์ทั้งหลายเอ๋ยจงตกตะลึงด้วยสิ่งเหล่านี้ จงสยดสยองและจงเริศร้างเสียเลย
13. เพราะว่าประชากรของเราได้กระทำความชั่วถึงสองประการเขาได้ทอดทิ้งเราเสียซึ่งเป็นแหล่งน้ำเป็นแล้วสกัดหินขังน้ำไว้สำหรับตนเองเป็นแอ่งแตกที่ขังน้ำตายซึ่งขังน้ำไม่ได้
14. อิสราเอลเป็นทาสเขาหรือ หรือเป็นทาสที่เกิดมาในบ้านเหตุใดเขาจึงตกไปเป็นเหยื่อ
15. สิงห์หนุ่มคำรามเข้าใส่เขามันคำรามเสียงดังมากและมันทั้งหลายได้กระทำให้เมืองของเขาทิ้งร้างว่างเปล่าหัวเมืองทั้งหลายของเขาก็ปรักหักพัง ไม่มีคนอาศัยอยู่
16. ยิ่งกว่านั้นอีก ประชาชนเมืองเมมฟิสและเมืองทาปานเหสได้ทุบกระหม่อมของเจ้าแล้ว
17. เจ้าหาเรื่องเหล่านี้ให้มาใส่ตัวเจ้าเองโดยการทอดทิ้งพระเยโฮวาห์ พระเจ้าของเจ้า เมื่อพระองค์ทรงนำเจ้าไปตามทางมิใช่หรือ
18. บัดนี้เจ้าได้อะไรด้วยการลงไปยังอียิปต์เพื่อดื่มน้ำในแม่น้ำไนล์หรือเจ้าได้อะไรด้วยการที่ลงไปยังอัสซีเรียเพื่อดื่มน้ำในแม่น้ำยูเฟรติส
19. ความโหดร้ายของเจ้าจะตีสอนเจ้าเองและการที่เจ้ากลับสัตย์นั้นเองจะตำหนิเจ้าเจ้าจงรู้และเห็นเถิดว่ามันเป็นความชั่วและความขมขื่นซึ่งจะทอดทิ้งพระเยโฮวาห์ พระเจ้าของเจ้าซึ่งความยำเกรงเรา มิได้อยู่ในตัวเจ้าเลยพระเจ้าจอมโยธาตรัสดังนี้แหละ
20. “เพราะว่านานมาแล้วเจ้าหักแอกของเจ้าและระเบิดพันธนะของเจ้าเสียและเจ้าได้กล่าวว่า ‘ข้าจะไม่ปรนนิบัติ’เออ เจ้าได้โน้มตัวลงเล่นชู้บนเนินเขาสูงทุกแห่งและใต้ต้นไม้เขียวสดทุกต้น
21. แต่เราได้ปลูกเจ้าไว้เป็นเถาองุ่นอย่างดีเป็นพันธุ์แท้ทั้งนั้นแล้วทำไมเจ้าเสื่อมทรามลงจนกลายเป็นเถาเปรี้ยวไปได้
22. พระเจ้าตรัสว่า ถึงแม้ว่าเจ้าชำระตัวด้วยน้ำด่างและใช้สบู่มากแต่รอยเปื้อนความผิดบาปของเจ้าก็ยังปรากฏอยู่ต่อเรา
23. เจ้าจะพูดได้อย่างไรว่า ‘ข้าไม่เป็นมลทินข้ามิได้ติดตามบรรดาพระบาอัลไป’จงมองดูท่าทางของเจ้าที่ในหุบเขาซิจงสำนึกซิว่าเจ้าได้กระทำอะไรเหมือนอูฐสาวคะนองอยู่ไม่สุข