4. ลำคอของเธอดุจป้อมของดาวิดที่ได้ก่อสร้างไว้เพื่อเก็บเครื่องอาวุธมีเกราะพันหนึ่งแขวนไว้กับมีโล่ของทแกล้วทหารเก็บไว้ที่นั่นทั้งหมด
5. ถันทั้งสองของเธอดังลูกสองตัวซึ่งเป็นละมั่งฝาแฝดที่กำลังหากินในท่ามกลางหมู่ต้นพลับพลึงแดง
6. จนเวลาเย็นและเงาหมดไปแล้วฉันจะไปยังภูเขามดยอบและยังภูผากำยาน
7. โอ ที่รักของฉันเอ๋ย เธอช่างงามสะพรั่งไปทั้งนั้นในตัวเธอจะหาตำหนิสักนิดก็ไม่มี
8. จงจากเลบานอนไปกับฉันเถิดเจ้าสาวของฉันจ๋าจงจากเลบานอนไปกับฉันนะให้ลงไปจากยอดเขาอามานาจากยอดเขาเสนีร์ และยอดเขาเฮอร์โมนไปจากถ้ำราชสีห์จากเขาเสือดาว
9. น้องของฉันจ๋า น้องได้ปล้นเอาดวงใจของพี่ไปเสียแล้วละเจ้าสาวของฉันเอ๋ย เจ้าได้ปล้นเอาดวงใจของฉันไปด้วยการชายตา เพียงแวบเดียวเท่านั้นหรือด้วยสร้อยคอสายเดียวของเจ้า
10. น้องของฉันจ๊ะ เจ้าสาวของฉันจ๋าความรักของเธอช่างหวานเสียนี่กระไรความรักของเธอนั้นช่างหวานกว่าเหล้าองุ่นและกลิ่นน้ำมันของเธอช่างหอมกว่าเครื่องเทศทั้งหลาย
11. โอ เจ้าสาวของฉันจ๋า ริมฝีปากของ เธอเสมือนน้ำผึ้งกำลังจะหยดย้อยน้ำผึ้งและน้ำนมอยู่ใต้ลิ้นของเธอกลิ่นเสื้อผ้าของเธอหอมดุจกลิ่นมาจากเลบานอน
12. เจ้าสาวของฉันเอ๋ย น้องของฉันเปรียบประดุจสวนสงวนดุจอุทยานที่หวงห้ามไว้ และดุจน้ำพุที่ถูกประทับตราไว้
13. ผลิตผลของเธอดุจสวนต้นทับทิมอีกทั้งผลไม้อันโอชาอย่างอื่นๆอีกทั้งเทียนขาวและแฝกหอม
14. ต้นแฝกหอมและต้นฝรั่น ต้นตะไคร้และอบเชยอีกทั้งเหล่าไม้สำหรับทำกำยานคือต้นมดยอบและต้นกฤษณาอีกทั้งเครื่องหอมชั้นเยี่ยมทั้งสิ้น
15. ตัวเธอประดุจดังน้ำพุในอุทยานประดุจบ่อน้ำไหลและประดุจลำธารไหลจากเลบานอน
16. โอ ลมเหนือเอ๋ย จงตื่นขึ้นเถิดโอ ลมใต้เอ๋ย จงพัดมาเถิดจงพัดโชยสวนของดิฉันเพื่อของหอมในสวนนั้นจะหอมฟุ้งออกไปขอให้ที่รักของดิฉันเข้ามาในสวนของเขาและรับประทานผลไม้อันโอชาเถิด