เนหะ‌มีย์ 5:6-9 ฉบับ1971 (TH1971)

6. เมื่อ​ข้าพ‌เจ้า​ได้​ยิน​เสียง‍ร้อง​ของ​เขา​และ​ถ้อย‍คำ​ของ​เขา ข้าพ‌เจ้า​ก็​โกรธ​มาก

7. ข้าพ‌เจ้า​ตรึก‍ตรอง​แล้ว​ก็​นำ​ความ‍นี้​ไป​กล่าว‍หา​พวก​ขุน‌นาง​และ​เจ้า‍หน้า‍ที่ ข้าพ‌เจ้า​พูด​กับ​เขา​ว่า “ท่าน​ทั้ง‍หลาย​ต่าง​คน​ต่าง​ได้​ให้​ยืม​เงิน​โดย​เรียก​ของ ประ‌กัน​จาก​พี่‍น้อง​ของ​ตน” และ​ข้าพ‌เจ้า​ก็​เรียก​ชุม‌นุม​ใหญ่​มา​สู้​กับ​เขา

8. และ​ข้าพ‌เจ้า​กล่าว​แก่​เขา​ว่า “เรา​ได้​ไถ่​พวก​ยิว​พี่‍น้อง​ของ​เรา​ผู้​ถูก ขาย​ไป​ต่าง​ประ‌เทศ​คืน​มา ตาม​แต่​เรา​จะ​สา‌มารถ​ทำ​ได้ แต่​ท่าน​กลับ​ขาย​พี่‍น้อง​ของ​ท่าน เพื่อ​เขา​จะ​ได้​ถูก​ขาย​ให้​แก่​พวก​เรา” คน​ทั้ง‍หลาย​ก็​นิ่ง​อยู่ พูด​ไม่​ออก

9. ข้าพ‌เจ้า​จึง​ว่า “สิ่ง​ที่​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​ทำ​อยู่​นั้น​ไม่​ดี ไม่​ควร​ที่​ท่าน​จะ​ดำ‌เนิน​ใน​ความ​ยำ‌เกรง พระ‍เจ้า​ของ​เรา​ทั้ง‍หลาย เพื่อ​ป้อง‍กัน​การ​เยาะ‍เย้ย​ของ​ประ‌ชา‍ชาติ​เหล่า​นั้น ซึ่ง​เป็น​ศัตรู​ของ​เรา​ดอก​หรือ

เนหะ‌มีย์ 5