1. “ท่านจงถือเดือนอาบีบ ท่านทั้งหลายจงถือปัสกา แด่พระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน เพราะว่าในเดือนอาบีบนั้นพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน ทรงนำท่านออกจากอียิปต์ในเวลากลางคืน
2. และท่านจงถวายปัสกา เป็นเครื่องบูชาแด่พระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน จากฝูงแพะแกะหรือฝูงวัว ณ ที่ซึ่งพระเจ้าทรงเลือกไว้ ให้พระนามของพระองค์ประทับที่นั่น
3. อย่ารับประทานขนมปัง มีเชื้อกับปัสกา ตลอดเจ็ดวันท่านจงรับประทานขนมปังไร้เชื้อ เป็นขนมปังแห่งความทุกข์ใจ เพราะท่านรีบหนีออกมาจากแผ่นดินอียิปต์ เพื่อท่านจะระลึกถึงวันที่ท่านออกจากแผ่นดินอียิปต์นั้น ตลอดชีวิตของท่าน
4. ตลอดเจ็ดวันนั้นอย่าให้เห็นเชื้อขนมภายในอาณาเขต ประเทศของท่าน หรือเนื้อสัตว์ซึ่งท่านได้บูชาในเวลาเย็นวันแรกเหลืออยู่ ตลอดคืนจนเช้าวันรุ่งขึ้น
5. ท่านทั้งหลายอย่าถวายปัสกาภายในหัวเมือง ซึ่งพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านประทานแก่ท่าน
6. แต่ท่านจงถวายปัสกา ณ สถานที่ซึ่งพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน ทรงเลือกไว้ให้พระนามของพระองค์ประทับที่นั่น ท่านจงถวายปัสกาในเวลาเย็นเมื่อดวงอาทิตย์ตกแล้ว ในเวลาเดียวกับที่ท่านออกจากอียิปต์
7. ท่านจงทำให้สุกและรับประทานในสถานที่ ซึ่งพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านทรงเลือกไว้ พอรุ่งเช้าท่านจงกลับไปสู่เต็นท์ของท่าน
8. ท่านจงรับประทานขนมปังไม่มีเชื้อหกวัน แต่ในวันที่เจ็ดเป็นวันประชุมถวายแด่พระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน ในวันนั้นอย่ากระทำการงานใดๆ
9. “ท่านทั้งหลายจงนับให้ครบเจ็ดสัปดาห์ จงตั้งต้นนับให้ครบเจ็ดสัปดาห์เริ่มด้วยวันแรกที่ท่าน เอาเคียวเกี่ยวข้าว
10. ท่านทั้งหลายจงถือเทศกาลสัปดาห์ถวายแด่พระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน ตามขนาดของถวายตามใจสมัครถวายจากมือของท่าน ซึ่งท่านจะถวายตามที่พระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านทรง อำนวยพระพรแก่ท่าน
11. ท่านจงปีติร่าเริงต่อพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน ทั้งตัวท่านและบุตรชายหญิงของท่าน ทั้งทาสชายหญิงของท่าน คนเลวีซึ่งอยู่ในเมืองของท่าน ทั้งคนต่างด้าว เด็กกำพร้า และแม่ม่าย ซึ่งอยู่ท่ามกลางท่าน ณ สถานที่ซึ่งพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านทรงเลือกไว้ ให้พระนามของพระองค์ประทับที่นั่น
12. ท่านพึงจำไว้ว่าท่านเคยเป็นทาสในอียิปต์ ท่านพึงระวังที่จะปฏิบัติตามกฎเกณฑ์เหล่านี้
13. “ท่านจงถือเทศกาลอยู่ เพิงเจ็ดวัน เมื่อท่านเก็บรวบรวมพืชผลของท่านจากลานนวดข้าว และจากบ่อย่ำองุ่นของท่านแล้ว
14. ในการเลี้ยงนั้นท่านจงปีติร่าเริง ทั้งท่านและบุตรชายหญิงของท่าน และทาสชายหญิงของท่าน ทั้งคนเลวีและคนต่างด้าว ทั้งเด็กกำพร้า และแม่ม่ายซึ่งอยู่ในเมืองของท่าน