1. โอ้โฮ อารีเอล อารีเอลนครซึ่งดาวิดทรงตั้งค่ายจงเพิ่มปีเข้ากับปีจงให้มีเทศกาลตามรอบของมัน
2. เรายังจะให้อารีเอลทุกข์ใจจะมีการร้องคร่ำครวญและร้องทุกข์และเมืองนั้นจะเป็นเหมือนชั้นเพลิงแท่นบูชาแก่เรา
3. และเราจะตั้งค่ายอยู่รอบเจ้าและเราจะล้อมเจ้ากับบรรดาหอรบและเราจะยกเชิงเทินขึ้นสู้เจ้า
4. และเจ้าจะพูดมาจากที่ลึกของแผ่นดินโลกคำของเจ้าจะมาจากที่ต่ำลงในผงคลีเสียงของเจ้าจะมาจากพื้นดินเหมือนเสียงผีและคำพูดของเจ้าจะกระซิบออกมาจากผงคลี
5. แต่มวลศัตรูของเจ้าจะเหมือนผงคลีละเอียดและผู้น่ากลัวทั้งมวลจะเหมือนแกลบที่ฟุ้งหายไปชั่วประเดี๋ยวเดียวและในทันทีทันใด
6. พระเจ้าจอมโยธาจะเยี่ยมเยียนเจ้าด้วยฟ้าร้องและด้วยแผ่นดินไหว และด้วยเสียงกัมปนาทด้วยลมบ้าหมูและพายุ ด้วยเปลวแห่งเพลิงเผาผลาญ
7. และมวลประชาชาติทั้งสิ้นที่ต่อสู้กับอารีเอลทั้งหมดที่ต่อสู้กับเขาและกับที่กำบังเข้มแข็งของเขา และทำให้เขาทุกข์ใจจะเป็นเหมือนความฝัน คือนิมิตในกลางคืน
8. อย่างเมื่อคนหิวฝันว่าเขากำลังกินอยู่และตื่นขึ้นก็ยังหิวอยู่ไม่อิ่มหรือเหมือนเมื่อคนกระหายฝันว่า เขากำลังดื่มอยู่แล้วตื่นขึ้นมาอ่อนเปลี้ย คอของเขายังแห้งผากมวลประชาชาติทั้งสิ้นที่ต่อสู้กับภูเขาศิโยนก็จะเป็นเช่นนั้น
9. จงกระทำตัวให้งงงวยและอยู่ในสภาพงวยงงจงกระทำตัวให้บอดและเป็นคนตาบอดเขามึนเมา แต่ไม่ใช่ด้วยเหล้าองุ่นเขาโซเซ แต่ไม่ใช่ด้วยเมรัย
10. เพราะว่าพระเจ้าทรงเทอานุภาพแห่งความหลับสนิทลงเหนือเจ้าและปิดตา คือท่านผู้เผยพระวจนะของเจ้าแล้วนะและคลุมศีรษะ คือท่านผู้เล็งญาณของเจ้าไว้แล้วนะ
11. และแก่ท่านทั้งหลาย นิมิตนี้ทั้งสิ้นได้กลายเป็นเหมือนถ้อยคำในหนังสือที่ประทับตรา เมื่อคนให้แก่คนหนึ่งที่อ่านได้ กล่าวว่า “อ่านนี่ซี” เขาว่า “ข้าอ่านไม่ได้เพราะมีตราประทับ”