1. วิบัติแก่มงกุฎอันโอ่อ่าของคนขี้เมาแห่งเอฟราอิมและแก่ดอกไม้ที่กำลังร่วงโรยแห่งความงามอันรุ่งเรืองของเขาซึ่งอยู่บนยอดเขาในที่ลุ่มอันอุดมของบรรดาผู้ที่เหล้าองุ่นมีชัย
2. ดูเถิด องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงมีผู้หนึ่งที่มีกำลังและแข็งแรงเหมือนพายุลูกเห็บอันเป็นพายุทำลายเหมือนพายุน้ำที่กำลังไหลท่วมซึ่งจะเหวี่ยงลงถึงดินด้วยความรุนแรง
3. มงกุฎอันโอ่อ่าของคนขี้เมาแห่งเอฟราอิมจะถูกเหยียบอยู่ใต้เท้า
4. และดอกไม้ที่กำลังร่วงโรยแห่งความงามอันรุ่งโรจน์ของเขาซึ่งอยู่บนยอดเขาในที่ลุ่มอันอุดมจะเป็นเหมือนมะเดื่อที่แรกสุกก่อนฤดูร้อนเมื่อคนเห็นเข้าก็กินมันเสียพอถึงมือเขาเท่านั้น
5. ในวันนั้น พระเจ้าจอมโยธา จะเป็นมงกุฎศักดิ์ศรีและเป็นมกุฎแห่งความงามแก่คนที่เหลืออยู่แห่งชนชาติของพระองค์
6. และเป็นอานุภาพแห่งความยุติธรรมแก่เขาผู้นั่งพิพากษาและเป็นกำลังของผู้เหล่านั้นผู้หันการสงครามกลับเสียที่ประตูเมือง
7. เขาเหล่านี้ซมซานไปด้วยเหล้าองุ่นเหมือนกันและโซเซไปด้วยเมรัยปุโรหิตและผู้เผยพระวจนะก็ซมซานไปด้วยเมรัยเขาทั้งหลายมึนตื้อไปด้วยเหล้าองุ่นเขาโซเซไปด้วยเมรัยเขาเห็นผิดไปเขาสะดุดในการให้คำพิพากษา
8. เพราะสำรับทุกสำรับก็มีอาเจียนเต็มไม่มีที่ใดที่ไม่สกปรก