2. โอ ชาวทะเลเอ๋ย จงนิ่งเสียเจ้า ซึ่งพ่อค้าแห่งเมืองไซดอนที่ผู้ผ่านข้ามทะเลไป ได้ทำให้เจ้าเต็มบริบูรณ์
3. และข้ามน้ำมากหลายรายได้ของเมืองนั้นคือข้าวเมืองชิโหร์เป็นผลเกี่ยวเก็บของแม่น้ำไนล์เมืองนั้นเป็นพ่อค้าของบรรดาประชาชาติ
4. โอ ไซดอนเอ๋ย จงอับอายเถิด เพราะทะเลได้พูดแล้วที่กำบังเข้มแข็งของทะเลพูดว่า“ข้ามิได้ปวดครรภ์หรือข้ามิได้คลอดบุตรข้ามิได้เลี้ยงดูคนหนุ่มหรือบำรุงเลี้ยงหญิงพรหมจารี”
5. เมื่อเรื่องราวมาถึงอียิปต์เขาทั้งหลายจะแสนระทมอยู่ด้วยเรื่องราวเมืองไทระ
6. จงข้ามไปยังทารชิชเถิดโอ ชาวชายทะเลเอ๋ย จงคร่ำครวญ
7. นี่เป็นเมืองที่สนุกสนานของเจ้าทั้งหลายหรือซึ่งกำเนิดมาแต่กาลโบราณซึ่งเท้าได้พามันไปตั้งอยู่ไกล
8. ผู้ใดได้มุ่งหมายไว้เช่นนี้ต่อเมืองไทระ ผู้ให้มงกุฎซึ่งบรรดาพ่อค้าของมันเป็นเจ้านายซึ่งพวกพาณิชของมันเป็นคนมีเกียรติของโลก
9. พระเจ้าจอมโยธาทรงมุ่งหมายไว้เพื่อจะหลู่ความเย่อหยิ่งของศักดิ์ศรีทั้งสิ้นเพื่อหลู่เกียรติของผู้มีเกียรติทั้งสิ้นในแผ่นดินโลก
10. โอ ธิดาแห่งทารชิชเอ๋ยจงท่วมแผ่นดินของเจ้าเหมือนแม่น้ำไนล์ไม่มีสิ่งขัดขวางใดๆอีกแล้ว