5. วิบัติแก่อัสซีเรีย ผู้เป็นตะบองแห่งความกริ้วของเราและเป็นไม้พลองแห่งความเกรี้ยวกราดของเรา
6. เราจะใช้เขาไปสู้ประชาชาติที่ปฏิเสธพระเจ้าเราจะบัญชาเขาให้ไปสู้ชนชาติที่เรากริ้วไปเอาของริบและฉวยของปล้นและให้เหยียบย่ำลงเหมือนเหยียบเลนในถนน
7. แต่เขามิได้ตั้งใจอย่างนั้นและจิตใจของเขาก็มิได้คิดอย่างนั้นแต่ในใจของเขาคิดจะทำลายและตัดประชาชาติเสียมิใช่เล็กน้อย
8. เพราะเขาพูดว่า“ผู้บังคับบัญชาของข้าเป็นพระราชาหมดมิใช่หรือ
9. เมืองคาลโนก็เหมือนเมืองคารเคมิชมิใช่หรือเมืองฮามัทก็เหมือนเมืองอารปัดมิใช่หรือเมืองสะมาเรียก็เหมือนเมืองดามัสกัสมิใช่หรือ
10. เหมือนอย่างมือของเราไปถึงบรรดาราชอาณาจักรของรูปเคารพซึ่งรูปเคารพแกะสลักของเขานั้นใหญ่กว่าของเยรูซาเล็มและสะมาเรีย
11. เราก็จะไม่ทำแก่เยรูซาเล็มกับรูปเคารพของเขาดอกหรือดังที่เราได้ทำแก่สะมาเรียและรูปเคารพของเขา”
12. เมื่อองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงสำเร็จพระราชกิจทั้งสิ้นของพระองค์ที่ภูเขาศิโยนและที่เยรูซาเล็มแล้ว พระองค์จะทรงลงทัณฑ์แก่ความโอ้อวดอันจองหองของพระราชาแห่งอัสซีเรีย และความเย่อหยิ่งอย่างยโสของเขา
13. เพราะเขาว่า“ข้าได้กระทำการนี้ด้วยกำลังมือของข้าและด้วยสติปัญญาของข้าเพราะข้ามีความเข้าใจข้าได้รื้อเขตแดนของชนชาติทั้งหลายและได้ปล้นทรัพย์สมบัติของเขาข้าได้ขวิดคนเหล่านั้นที่นั่งบนพระที่นั่ง7 ลงมาเหมือนวัวผู้
14. มือของข้าได้ฉวยทรัพย์สมบัติของชนชาติทั้งหลายเหมือนฉวยรังนกและอย่างคนเก็บไข่ซึ่งละทิ้งไว้ข้าก็รวบรวมแผ่นดินโลกทั้งสิ้นดังนั้นแหละและไม่มีผู้ใดขยับปีกมาปกหรืออ้าปากหรือร้องเสียงจ้อกแจ้ก”
15. เหล็กสะกัดจะคุยข่มคนที่ใช้มันสกัดนั้นหรือหรือเลื่อยจะทะนงตัวเหนือผู้ที่ใช้มันเลื่อยนั้นหรือเหมือนกับว่าตะบองจะยกผู้ซึ่งถือมันขึ้นตีหรืออย่างไม้พลองจะยกผู้ที่มิใช่ไม้
16. ฉะนั้น องค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าจอมโยธาจะทรงให้โรคผอมแห้งมาในหมู่พวกคนอ้วนพีของเขาภายใต้เกียรติของเขาจะมีการไหม้ใหญ่โตเหมือนอย่างไฟไหม้
17. ความสว่างแห่งอิสราเอลจะเป็นไฟและองค์บริสุทธิ์ของท่านจะกลายเป็นเปลวเพลิงและจะเผาและกินเสียในวันเดียวซึ่งหนามใหญ่และหนามย่อยของเขา
18. พระองค์จะทรงทำลายศักดิ์ศรีแห่งป่าของเขาและแห่งสวนผลไม้ของเขาทั้งวิญญาณจิตและร่างกายและจะเป็นเหมือนเวลาคนเจ็บซูบซีดลงไป
19. ต้นไม้แห่งป่าของเขาจะเหลือน้อยเต็มทีจนเด็กๆจะเขียนลงได้