2. ณ ที่สูงที่ข้างทางที่กลางถนนปัญญาก็ยืนอยู่
3. ข้างประตูหน้าเมืองที่ทางเข้ามุข ปัญญาก็ร้องเสียงดังว่า
4. “โอ บรรดาผู้ชายเอ๋ย เราเรียกเจ้าและเสียงเรียกของเราไปถึงบุตรชายของมนุษย์
5. โอ คนเขลา จงเข้าถึงความหยั่งรู้โอ คนโง่ จงเข้าใจ
6. ฟังซิ เพราะเราจะพูดถึงสิ่งที่มีเกียรติเพราะสิ่งที่ชอบจะมาจากริมฝีปากของเรา
7. เพราะปากของเราจะเปล่งความจริงความโหดร้ายเป็นสิ่งน่าเกลียดน่าชังต่อริมฝีปากของเรา
8. บรรดาคำปากของเรานั้นชอบธรรมในนั้นไม่มีคำบิดหรือคำคด
9. คำเหล่านั้นสำหรับผู้ที่เข้าใจก็ตรงหมดสำหรับผู้พบความรู้ก็ถูกต้อง
10. จงรับคำสั่งสอนของเราแทนเงินและความรู้แทนทองคำอย่างดี
11. เพราะปัญญาดีกว่าทับทิมและสิ่งที่เจ้าปรารถนาทั้งหมดจะเปรียบเทียบกับปัญญาไม่ได้
12. เราคือปัญญา อยู่ในความหยั่งรู้และเราพบความรู้และความเฉลียวฉลาด
13. ความยำเกรงพระเจ้าเป็นความเกลียดชังความชั่วร้ายเราเกลียดความเย่อหยิ่งและความจองหองและทางของความชั่วร้ายกับวาจาตลบตะแลง
14. เรามีคำหารือและสติปัญญาเรามีความรอบรู้ เรามีกำลัง
15. โดยเรานี่แหละพระราชาจึงปกครองและผู้ครอบครองจึงตรากฎหมายที่ยุติธรรม
16. โดยเรานี่แหละเจ้านายได้ครอบครองคือบรรดาขุนนางผู้ปกครองแผ่นดินโลก
17. เรารักบรรดาผู้ที่รักเราและบรรดาผู้ที่แสวงเราก็พบเรา
18. ความมั่งคั่งและเกียรติอยู่กับเราทั้งทรัพย์ศฤงคารที่ทนทานและความชอบธรรม
19. ผลของเราดีกว่าทองคำ แม้ทองคำนพคุณและผลได้ของเราดีกว่าเงินบริสุทธิ์
20. เราดำเนินในทางแห่งความชอบธรรมในวิถีทั้งหลายของความยุติธรรม
21. ประสาททรัพย์ศฤงคารแก่บรรดาผู้ที่รักเราบรรจุคลังทรัพย์ทั้งหลายของเขาให้เต็ม
22. พระเจ้าได้ประทานกำเนิดแก่เราแล้วเมื่อพระองค์ทรงเริ่มงานของพระองค์คือเป็นสิ่งแรกในบรรดาพระราชกิจโบราณของพระองค์