สุภา‌ษิต 7:23-27 ฉบับ1971 (TH1971)

23. จน​ลูก‍ธนู​ปัก​เข้า​ไป​ถึง​ตับอย่าง​นก​รน​เข้า​ไป​หา​บ่วงเขา​หา​ทราบ​ไม่​ว่า นี่​มี​ค่า​ถึง​ชีวิต

24. โอ บุตร‍ชาย​เอ๋ย บัด‍นี้​จง​ฟัง​เราและ​จง​ตั้ง‍ใจ​ต่อ​ถ้อย‍คำ​จาก​ปาก​ของ​เรา

25. อย่า​ให้​ใจ​ของ​เจ้า​หัน​ไป​ตาม​ทาง​ของ​นางอย่า​เจิ่น​อยู่​ใน​วิถี​ของ​นาง​นั้น

26. เพราะ​นาง​ได้​ฟัด​เหยื่อ​ลง​เสีย​เป็น​อัน​มากเออ บรร‌ดา​ที่​นาง​ฆ่า​เสีย​นั้น​ก็​เป็น​จำ‌นวน​มาก‍มาย

27. เรือน​ของ​นาง​เป็น​ทาง​ไป​สู่​แดน​ผู้‍ตายลง​ไป​ถึง​ห้วง​แห่ง​ความ​ตาย

สุภา‌ษิต 7