19. เพราะผัวของฉันไม่อยู่บ้านเขาไปทางไกล
20. เขาเอาเงินไปถุงหนึ่งพอวันเพ็ญเขาจึงกลับมา”
21. นางหว่านล้อมด้วยวาจาโอ้โลมนางบังคับเขาด้วยคำพูดพะเน้าพะนอ
22. เขาก็ติดตามนางไปทันทีอย่างวัวตัวผู้ไปสู่การฆ่าหรืออย่างกวางติดแน่น
23. จนลูกธนูปักเข้าไปถึงตับอย่างนกรนเข้าไปหาบ่วงเขาหาทราบไม่ว่า นี่มีค่าถึงชีวิต
24. โอ บุตรชายเอ๋ย บัดนี้จงฟังเราและจงตั้งใจต่อถ้อยคำจากปากของเรา
25. อย่าให้ใจของเจ้าหันไปตามทางของนางอย่าเจิ่นอยู่ในวิถีของนางนั้น
26. เพราะนางได้ฟัดเหยื่อลงเสียเป็นอันมากเออ บรรดาที่นางฆ่าเสียนั้นก็เป็นจำนวนมากมาย
27. เรือนของนางเป็นทางไปสู่แดนผู้ตายลงไปถึงห้วงแห่งความตาย