3. บุตรชายของเราเอ๋ย จงทำอย่างนี้และช่วยตัวเจ้าให้รอดเถิดเพราะเจ้าตกอยู่ในกำมือเพื่อนบ้านของเจ้าแล้วไป รีบไปวิงวอนเพื่อนบ้านของเจ้า
4. อย่าให้ตาของเจ้าหลับลงอย่าให้หนังตาของเจ้าปรือไป
5. จงปลีกตัวของเจ้าจากภัย อย่างละมั่งที่ปลีกตัวจากพรานอย่างนกจากมือของคนจับนก
6. คนเกียจคร้านเอ๋ย ไปหามดไป๊พิเคราะห์ดูทางของมัน และจงฉลาด
7. โดยปราศจากผู้หัวหน้าเจ้าหน้าที่หรือผู้ปกครอง
8. มันเตรียมอาหารของมันในฤดูแล้งและส่ำสมของกินของมันในฤดูเกี่ยว
9. คนเกียจคร้านเอ๋ย เจ้าจะนอนนานเท่าใดเมื่อไรเจ้าจะลุกขึ้นจากหลับ
10. หลับนิด เคลิ้มหน่อยกอดมือพักนิดหน่อย
11. และความจนจะมาเหนือเจ้าอย่างคนจรและความขัดสน อย่างคนถืออาวุธ
12. คนไร้ค่า คือคนชั่วร้ายที่เที่ยวไปด้วยวาจาคดเคี้ยว