2. แท้จริงข้าก็7เขลาเกินที่จะเป็นคนข้าไม่มีความรอบรู้อย่างมนุษย์
3. ข้าไม่เคยเรียนรู้ปัญญาทั้งไม่มีความรู้ขององค์ผู้บริสุทธิ์
4. ใครเล่าได้ขึ้นไปยังสวรรค์และลงมาใครเล่าได้รวบรวมลมไว้ในกำมือของท่านใครเล่าได้เอาเครื่องแต่งกายห่อห้วงน้ำไว้ใครเล่าได้สถาปนาที่สุดปลายแห่งแผ่นดินโลกไว้นามของผู้นั้นว่ากระไร และนามบุตรชายของผู้นั้นว่ากระไรท่านจะต้องรู้เป็นแน่
5. พระวจนะทุกคำของพระเจ้านั้นพิสูจน์เห็นจริงแล้วพระองค์ทรงเป็นโล่แก่บรรดาผู้ลี้ภัยอยู่ในพระองค์
6. อย่าเพิ่มอะไรเข้ากับพระวจนะของพระองค์เกรงว่าพระองค์จะทรงขนาบเจ้าและเขาจะเห็น ว่าเจ้าเป็นคนมุสา
7. ข้าพระองค์ขอสองสิ่งจากพระองค์ขออย่าทรงปฏิเสธที่จะให้ข้าพระองค์ก่อนข้าพระองค์ตาย
8. ขอให้ความมุสาและความเท็จไกลจากข้าพระองค์ขออย่าประทานความยากจนหรือความมั่งคั่งแก่ข้าพระองค์ขอเลี้ยงข้าพระองค์ด้วยอาหารที่พอดีแก่ข้าพระองค์
9. เกรงว่าข้าพระองค์จะอิ่ม และปฏิเสธพระองค์แล้วพูดว่า “พระเจ้าเป็นผู้ใดเล่า”หรือเกรงว่าข้าพระองค์จะยากจนและขโมยและกระทำให้พระนามพระเจ้าของข้าพระองค์เป็นมลทิน
10. อย่านินทาคนใช้ให้นายของเขาฟังเกรงว่าเขาจะแช่งเจ้า และเจ้าจะต้องรับกรรมชั่ว
11. มีคนที่แช่งบิดาของตนและไม่อวยพรแก่มารดาของตน
12. มีคนที่คิดว่าตนเองบริสุทธิ์แต่มิได้รับการชำระความโสโครกของตน
13. มีคนเช่นนั้นอยู่ทั่วไป ตาของเขาสูงจริงหนอและหนังตาของเขาสูงยิ่ง
14. มีคนที่ฟันของเขาเป็นดาบ ทนต์ของเขาเป็นมีดเพื่อจะทำลายคนยากจนเสียจากแผ่นดินโลกคนขัดสน เสียจากท่ามกลางมนุษย์
15. ปลิงมีลูกตัวเมียสองตัวมันร้องว่า “ให้ ให้”แต่สิ่งสามสิ่งนี้ไม่เคยอิ่ม สี่สิ่งไม่เคยพูดว่า “พอแล้ว”
16. คือแดนผู้ตาย ครรภ์ของหญิงหมันแผ่นดินโลกที่ไม่อิ่มน้ำและไฟที่ไม่เคยพูดว่า “พอแล้ว”
17. นัยน์ตาที่เยาะเย้ยบิดา และดูถูกไม่ฟังมารดาจะถูกกาแห่งหุบเขาจิกออกและแร้งจะกินเสีย
18. มีสามสิ่งที่ประหลาดเหลือสำหรับข้าเออ สี่สิ่งที่ข้าไม่เข้าใจ
19. คือท่าทีของนกอินทรีในฟ้าท่าทีของงูบนหินท่าทีของเรือในท้องทะเลและท่าทีของชายกับหญิงสาว
20. นี่เป็นทางของหญิงผู้ล่วงประเวณีคือ นางรับประทาน และนางเช็ดปากและนางพูดว่า “ฉันไม่ได้ทำผิด”
21. แผ่นดินโลกสั่นสะเทือนอยู่ใต้สามสิ่งเออ มันทานอยู่ใต้สี่สิ่งไม่ได้