สุภา‌ษิต 30:10-18 ฉบับ1971 (TH1971)

10. อย่า​นินทา​คน‍ใช้​ให้​นาย​ของ​เขา​ฟังเกรง‍ว่า​เขา​จะ​แช่ง​เจ้า และ​เจ้า​จะ​ต้อง​รับ​กรรม‍ชั่ว

11. มี​คน​ที่​แช่ง​บิดา​ของ​ตนและ​ไม่​อวย‍พร​แก่​มารดา​ของ​ตน

12. มี​คน​ที่​คิด​ว่า​ตน‍เอง​บริ‌สุทธิ์แต่​มิ‍ได้​รับ​การ‍ชำระ​ความ​โส‌โครก​ของ​ตน

13. มี​คน​เช่น‍นั้น​อยู่​ทั่ว​ไป ตา​ของ​เขา​สูง​จริง​หนอและ​หนัง‍ตา​ของ​เขา​สูง​ยิ่ง

14. มี​คน​ที่​ฟัน​ของ​เขา​เป็น​ดาบ ทนต์​ของ​เขา​เป็น​มีดเพื่อ​จะ​ทำ‌ลาย​คน​ยาก‍จน​เสีย​จาก​แผ่น‍ดิน​โลกคน‍ขัด‍สน เสีย​จาก​ท่าม‍กลาง​มนุษย์

15. ปลิง​มี​ลูก​ตัว‍เมีย​สอง​ตัว​มัน​ร้อง​ว่า “ให้ ให้”แต่​สิ่ง​สาม​สิ่ง‍นี้​ไม่‍เคย‍อิ่ม สี่​สิ่ง​ไม่​เคย​พูด​ว่า “พอ​แล้ว”

16. คือ​แดน​ผู้‍ตาย ครรภ์​ของ​หญิง​หมันแผ่น‍ดิน​โลก​ที่​ไม่​อิ่ม​น้ำและ​ไฟ​ที่​ไม่​เคย​พูด​ว่า “พอ​แล้ว”

17. นัยน์ตา​ที่​เยาะ‍เย้ย​บิดา และ​ดู‍ถูก​ไม่​ฟัง​มารดาจะ​ถูก​กา​แห่ง​หุบ‍เขา​จิก​ออกและ​แร้ง​จะ​กิน​เสีย

18. มี​สาม​สิ่ง​ที่​ประ‌หลาด​เหลือ​สำ‌หรับ​ข้าเออ สี่​สิ่ง​ที่​ข้า​ไม่​เข้า‍ใจ

สุภา‌ษิต 30