11. คนโง่ย่อมให้ความโกรธของเขาพลุ่งออกมาเต็มที่แต่ปราชญ์ย่อมยับยั้งโทสะไว้เงียบๆ
12. ถ้าผู้ครอบครองเชื่อฟังความเท็จข้าราชการของท่านก็พลอยชั่วร้ายทั้งสิ้น
13. คนยากจนและผู้บีบบังคับมักมาประจัญหน้ากันเสมอและพระเจ้าประทานความสว่างแก่ตาของคนทั้งสอง
14. ถ้าพระราชาพิพากษาคนยากจนด้วยความเที่ยงธรรมพระที่นั่งของพระองค์จะสถาปนาอยู่เป็นนิตย์
15. ไม้เรียวและคำตักเตือนให้เกิดปัญญาแต่ถ้าปล่อยเด็กไว้แต่ลำพังจะนำความอับอาย มาสู่มารดาของตน
16. เมื่อคนชั่วร้ายอยู่ในอำนาจหน้าที่การทรยศก็ทวีขึ้นแต่คนชอบธรรมจะมองดูความล่มจมของเขา