1. คนชั่วร้ายก็หนีเมื่อไม่มีใครไล่ตามแต่คนชอบธรรมก็กล้าหาญอย่างสิงห์หนุ่ม
2. เมื่อแผ่นดินทรยศก็มีผู้ครอบครองเพิ่มขึ้นแต่ด้วยคนที่มีความเข้าใจและความรู้เสถียรภาพของแผ่นดินนั้นจะยั่งยืนนาน
3. คนยากจนที่บีบบังคับคนยากจนก็เหมือนฝนที่ซัดลงมา แต่ไม่ให้อาหาร
4. บรรดาผู้ที่ทอดทิ้งบัญญัติย่อมสรรเสริญคนชั่วร้ายแต่บรรดาผู้ที่รักษาบัญญัติย่อมคอยต่อสู้เขา
5. คนชั่วร้ายไม่เข้าใจความยุติธรรมแต่บรรดาผู้ที่แสวงหาพระเจ้าเข้าใจถี่ถ้วน
6. คนยากจนที่ดำเนินในความสัตย์ซื่อของเขาก็ดีกว่าคนมั่งคั่งที่คดโกงในทางของตน
7. บุคคลที่รักษาบัญญัติเป็นบุตรชายที่ฉลาดแต่เพื่อนของคนตะกละนำความอับอายมาถึงบิดาเขา
8. บุคคลที่เพิ่มทรัพย์ศฤงคารของตนด้วยดอกเบี้ยและเงินเพิ่มพระเจ้าจะทรงเอาทรัพย์นั้นไปจากเขาเพื่อเพิ่มแก่คนที่เอ็นดูคนยากจน
9. ถ้าผู้ใดไม่ฟังพระบัญญัติแม้คำอธิษฐานของเขาก็เป็นสิ่งน่าเกลียดน่าชัง
10. บุคคลผู้นำคนเที่ยงธรรมเข้าไปในทางชั่วก็จะตกลงในหลุมของเขาเองแต่คนที่ปราศจากตำหนิจะมีมรดกอย่างดี
11. คนมั่งคั่งก็ฉลาดในสายตาของเขาเองแต่คนยากจนผู้มีความเข้าใจจะรู้จักเขาแจ่มแจ้ง
12. เมื่อคนชอบธรรมมีชัย ความรุ่งเรืองก็มีมากขึ้นแต่เมื่อคนชั่วร้ายทวีอำนาจ คนก็พากันซ่อนตัวเสีย
13. บุคคลที่ซ่อนการละเมิดของตนจะไม่จำเริญแต่บุคคลที่สารภาพและทิ้งความชั่วเสียจะได้ความกรุณา