20. บรรดาคนที่ร้องเพลงให้คนหนักใจฟังก็เหมือนคนถอดเครื่องแต่งกายออกในวันที่อากาศหนาวและเหมือนเอาน้ำส้มมาราดบนแผล
21. ถ้าศัตรูของเจ้าหิว จงให้อาหารเขารับประทานและถ้าเขากระหาย จงให้น้ำเขาดื่ม
22. เพราะเจ้าจะกองถ่านที่ลุกโพลงไว้บนศีรษะของเขาและพระเจ้าจะทรงให้บำเหน็จแก่เจ้า
23. ลมเหนือนำฝนมาฉันใดลิ้นที่ส่อเสียด ก็นำหน้าความโกรธฉันนั้น
24. อยู่ที่มุมบนหลังคาเรือนดีกว่าอยู่ในเรือนร่วมกับหญิงขี้ทะเลาะ
25. ข่าวดีจากเมืองไกลก็เหมือนน้ำเย็นที่ให้แก่คนกระหาย
26. คนชอบธรรมที่ยอมแพ้แก่คนชั่วร้ายก็เหมือนน้ำพุมีโคลนหรือเหมือนน้ำบ่อที่สกปรก
27. ที่จะกินน้ำผึ้งมากก็ไม่ดีฉะนั้นจึงควรประหยัดคำพูดชมเชย
28. คนที่ปราศจากการปกครองตนเองก็เหมือนเมืองที่ปรักหักพังและไม่มีกำแพง