6. เพราะว่าโดยการนำที่ฉลาด เจ้าก็เข้าสงครามได้และด้วยมีที่ปรึกษามากๆ ก็มีชัยชนะ
7. สำหรับคนโง่นั้นปัญญาสูงเกินไปที่ประตูเมืองเขาไม่อ้าปากพูด
8. บุคคลผู้กะแผนงานทำความชั่วเขาเรียกกันว่าคนเจ้าเล่ห์
9. การคิดประดิษฐ์ความโง่เป็นบาปและคนมักเยาะเย้ยเป็นที่น่าเกลียดน่าชังแก่มนุษย์
10. ถ้าเจ้าท้อใจในวันเคราะห์ร้ายกำลังของเจ้าก็น้อย
11. จงช่วยบรรดาผู้ที่ถูกนำไปสู่ความมรณาจงช่วยยึดบรรดาผู้ที่ตุปัดตุเป๋ไปเพื่อถูกฆ่า
12. ถ้าเจ้าจะว่า “ดูเถิด เราไม่รู้เรื่องนี้เลย”พระองค์ผู้ทรงชั่งใจจะไม่ทรงเพ่งเล็งเห็นหรือพระองค์ผู้ทรงเฝ้าวิญญาณอยู่เหนือเจ้าจะไม่ทราบหรือและพระองค์จะไม่ทรงเรียกเอาจากคนตามการ กระทำของเขาหรือ
13. บุตรชายของเราเอ๋ย จงรับประทานน้ำผึ้งเพราะเป็นของดีและน้ำผึ้งที่หยดจากรวงนั้นมีรสหวาน
14. จงรู้เถอะว่าปัญญาก็เป็นเช่นนั้นแก่วิญญาณถ้าเจ้าพบปัญญา ก็จะมีอนาคตและความหวังของเจ้าจะไม่ถูกตัดออก
15. อย่าหมอบคอยอย่างคนชั่วร้ายเพื่อต่อสู้กับที่อาศัย ของคนชอบธรรมอย่าทำทารุณแก่เรือนของเขา
16. เพราะคนชอบธรรมล้มลงเจ็ดครั้งแล้วก็ลุกขึ้นอีกแต่คนชั่วร้ายจะถูกความลำบากยากเย็นคว่ำลง
17. อย่าเปรมปรีดิ์เมื่อศัตรูของเจ้าล้มและอย่าให้ใจของเจ้ายินดีเมื่อเขาสะดุด
18. เกรงว่าพระเจ้าจะทอดพระเนตรและไม่ทรงพอพระทัยและทรงหันความกริ้วจากเขาเสีย