11. บุคคลที่รักใจบริสุทธิ์และวาจาของเขามีกรุณาคุณจะได้พระราชาเป็นมิตร
12. พระเนตรของพระเจ้าเฝ้าอยู่เหนือความรู้แต่พระองค์ทรงคว่ำถ้อยคำของคนไร้ความเชื่อเสีย
13. คนเกียจคร้านกล่าวว่า “มีสิงห์อยู่ข้างนอกข้าจะถูกฆ่าที่ลานเมือง”
14. ปากของหญิงชั่วเป็นหลุมลึกบุคคลซึ่งพระเจ้าทรงพระพิโรธจะตกลงในที่นั้น
15. ความโง่มักอยู่ในใจของเด็กแต่ไม้เรียวที่ตีสอนก็ขับมันให้ห่างไปจากเขา
16. บุคคลผู้บีบบังคับคนยากจนเพื่อเพิ่มทรัพย์ศฤงคารของตนหรือเพิ่มให้แก่คนมั่งคั่ง จะมาถึงความขัดสนเท่านั้น
17. เอียงหูของเจ้าและฟังถ้อยคำของปราชญ์และเอาใจใส่ความรู้ของเรา
18. เพราะถ้าเจ้ารักษาถ้อยคำและความรู้นั้นไว้ในตัวเจ้าและพร้อมที่จะพูดคำเหล่านั้นเสมอมันจะเป็นความชื่นใจแก่เจ้า
19. เพื่อความไว้วางใจของเจ้าจะอยู่ในพระเจ้าเราให้แจ้งประจักษ์แก่เจ้าในวันนี้แม้แก่ตัวเจ้าเอง
20. เราได้เขียนให้เจ้าถึงสามสิบข้อถึงเรื่องการทักท้วงและความรู้แล้วมิใช่หรือ
21. เพื่อสำแดงแก่เจ้าว่าสิ่งใดถูกและจริงเพื่อเจ้าจะได้ให้คำตอบที่จริงแก่ผู้ที่ใช้เจ้าไป
22. อย่าปล้นคนยากจน เพราะเขาเป็นคนยากจนหรือบีบคั้นคนทุกข์ใจที่ประตูเมือง
23. เพราะว่าพระเจ้าจะทรงว่าความแทนเขาและริบชีวิตของผู้ที่ริบเขา
24. อย่าเป็นมิตรกับคนที่มักโกรธหรือไปกับคนขี้โมโห
25. เกรงว่าเจ้าจะเรียนรู้ทางของเขาและพัวพันตัวเจ้าเข้าในบ่วง
26. อย่าเป็นพวกที่ตกปากลงคำอย่าเป็นพวกผู้เป็นประกันหนี้สิน
27. ถ้าเจ้าไม่มีอะไรชำระเขาทำไมจึงควรให้เขาเอาที่นอนไปจากใต้ตัวเจ้าเล่า
28. อย่าย้ายหลักเขตเก่าแก่ซึ่งบรรพบุรุษของเจ้าได้ปักไว้
29. เจ้าเห็นคนที่มีฝีมือในงานของเขาหรือเขาจะได้เข้าเฝ้าพระราชาเขาจะยืนอยู่ต่อหน้าคนที่มีชื่อเสียง